ମାଆ

॥ ମା'॥

ମା' ଶବ୍ଦଟିଏ

ଧ୍ବନିରେ ଇଥର ଥରାଇ

ଓଦା କଲା ଅସୀମ ଆକାଶର

ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ମେଘଙ୍କୁ ।

ମା' ଶବ୍ଦଟିଏ ଧ୍ବନି ହୋଇ

ଅରଣ୍ଯର ସବୁଜିମା ଡେଇଁ

ଭେଦିଗଲା ସମୁଦ୍ରକୁ

ପୃଥିବୀର ନାଭିକୁ ।

ମା' ଶବ୍ଦଟିଏ ଧ୍ବନି ହୋଇ

କମ୍ପିତ କଲା ଜ୍ଞାନ ଚେତନାଭରା

ଜାଗୃତି,ସ୍ବପ୍ନ,ସୁଷୁପ୍ତି ଓ ସମାଧିକୁ ।

ମା' ଟିଏ ଜଳିଗଲା

ନିଆଁରେ ନିଆଁରେ ମୁଠେ ପାଉଁଶକୁ,

ମା' ଧ୍ବନିଟେ ହୋଇ ରହିଗଲା

ଦ୍ଯାବ୍ଯା ପୃଥିବୀର

ପଞ୍ଜରା ଥରାଇବାକୁ

ପୁରୁଷ ପୁରୁଷକୁ !