କୁଆଁରୀ ବର୍ଷା

ସଦ୍ୟ ସ୍ନାତା କୁଆଁରୀ ବର୍ଷାର 

ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଅଙ୍ଗ ଦ୍ୟୁତିରେ ବିଭୋର ଆକାଶ 

ସବୁ ଲୁପ୍ତ ବ୍ୟବଧାନକୁ ଏଡ଼ାଇ ଦେଇ 

ଉଲଗ୍ନ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଚାହିଁ ରହିଛି ପୃଥିବୀ 

ମୁକୁଳିତ ହୋଇ ସ୍ନାନ ମଗ୍ନା ହେବାକୁ l

ସେ ଅଣାୟତ୍ତ 

ଖାଲି ଟିକେ ଉଷ୍ମ ଆଲିଙ୍ଗନ ପାଇଁ 

ମେଘ ବି ଆନମନା 

ବାସ କେବଳ ମାଟିର ମହ ମହ ବାସ୍ନା ଆଘ୍ରାଣ କରିବା ପାଇଁ l

ନିଜର ସବୁ ଦାମ୍ଭିକ ପଣିଆକୁ ଜଳାଞ୍ଜଳି ଦେଇ 

ନଇଁ ଆସେ ଚୁମି ବାକୁ ଧରଣୀର ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗ ଗାଲକୁ 

ନିଦାଘବେଳର ସବୁ ଦୋଷତ୍ରୁଟିକୁ ସ୍ୱୀକାର କରି 

ଉଦବିଗ୍ନ ହୋଇଉଠେ ବାସର ରାତି ମନେଇବାକୁ 

ଆଉ ପୁଣି ଗୋଟିଏ ମଧୁମିଳନକୁ ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ l

କେଇ ଦିନର ମିଳନ ସାରି ଚାଲିଯାଏ ସେ ତା ଦୁନିଆକୁ 

ଢାଙ୍କି ଦେଇ ଧରା ଉପରେ ସବୁଜ ରଙ୍ଗର ଓଢଣୀ ll