ହଜିଛି ଅତୀତ ହସୁଚି ଗାଆଁ

ଗାଁର ଅତୀତ ଯାଇଚି ହଜି

ଯେତେ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ପାଉନି ଖୋଜି l

ଚାଳ ଘର ସବୁ ହୋଇଲା ଛାତ

ଲୋପ ହୋଇଗଲା ମୂଷାଙ୍କ ଗାତ l

ଗାଁ ଦାଣ୍ଡ ଏବେ କାଦୁଅ ନାହିଁ

କଙ୍କ୍ରିଟ୍ ଦାଣ୍ଡରେ ଗାଁ ହସଇ l

ତମ୍ପଡା ଶୁଖୁଆ ଆସୁନି ବିକା

କୁମ୍ଭାର ନ ଆଣେ କଳସୀ ଠେକା l

ମୁଗ, ବିରି, ଚଣା, ହେଉନି ମଳା

ଖଳାରେ ନ ପଡେ ଧାନ ବେଙ୍ଗଳା l

ଜମିରେ ନ ବୁଲେ ହଳ ଲଙ୍ଗଳ

ଚାଷ କରିଲେଣି ଟୀଲାର କଳ l

ଝାଡ଼ା ହେଉନାହିଁ ଖଳାରେ ପାଳ

ବସୁ ନାହିଁ ଆଖୁ କେଲୁଅ ଶାଳ l

ଅଛୁଆଁ ନ ଯାଏ ଖବର ଦେଇ

ଦ୍ୱିଜେ ନ ଯାଆନ୍ତି ପାଳୁଅ ଖାଇ l

ଏକ ହେଲେ ଜାତି ଅଜାତି କୂଳ

ଭଣ୍ଡାରି କାଟୁନି ସାଆନ୍ତ ବାଳ l

ଧୋବା କଚୁ ନାହିଁ ମଇଳା ଲୁଗା

ଟାକୁଆ ରେ ବଳା ହେଉନି ପଘା l

ଛଣି ନାହିଁ କଟା ହେଉନି ବାଣୀ

ପଡୁନି ଦାଣ୍ଡରେ ଧାନ ର ଖଣି l

ଜମୁ ନାହିଁ ଆଉ ଦନ୍ତାଳ ଭୋଜି

ଚାଷ ସରଞ୍ଜାମ ଗଲେଣି ହଜି l

ଘରେ ଘରେ ନାହିଁ ଧାନ ଅଟେଇ

ଦୁଃଖୀ ନ ଯାଆନ୍ତି ଧାନ ଗୋଟେଇ l

ପଡିଆ ହେଲାଣି ଚାଷୀର କ୍ଷେତ

ଶୁଭୁନାହିଁ ଆଉ ହଳିଆ ଗୀତ l

ମାଇପି ନ କରି ବାସି ପାଇଟି

ଶେଜରେ ପିଅନ୍ତି ବେଡ୍ ଟି l

ବାପା ବୋଉ ହେଲେ ଡାଡି ଓ ମମି

ମୁଣ୍ଡରୁ ଓଢ଼ଣା ଲୁଚି ଗଲାଣି l

କେହି ନ ଯାଆନ୍ତି ବଣ ଓ ବୁଦା

ଗ୍ୟାସ୍ ରେ ଭାତ ହେଉଛି ରନ୍ଧା

ତିନି ମୁଣ୍ଡ ଯୋଡି ହେଲେ ପାତାଳୀ

ନୂଆ ବୋହୂ ଖାଉ ନାହାନ୍ତି ଗାଳି l

ଗଉଡ ଯାଉନି ଗାଈ ଚରେଇ

ନ ପାଳନ୍ତି ଘରେ ବଳଦ ଗାଈ l

ଗଡୁ ନାହିଁ ଆଉ ଗୁଡୁ ଶଗଡ଼

ଝିଅ ବାହା କଲେ ମୋଟର ଚଡ଼ l

ଜଳେ ନାହିଁ ଆଉ ଡିବିରି ବତୀ

ବିଦ୍ୟୁତ୍ ବତୀର ଉଜ୍ଜଳ ଅତି l

ଖାଇନାହାନ୍ତି କେ ମାଣ୍ଡିଆ ଯାଉ

ନାହିଁ କାଉଁରିଆ କାଞ୍ଜିର ଭାଉ l

ସଭିଙ୍କୁ ଘାରିଛି ସଭ୍ୟତା ଗନ୍ଧ

ଭୋଗ ବିଳାସ ରେ ସଭିଏଁ ଅନ୍ଧ l

ତଥାପି ମୋ ଗାଁ ହସୁଚି ଦେଖ

ହୋଇନି ହବନି କେବେ ବିମୁଖ l