ଗୁରୁ ବନ୍ଦନା

ଗୁରୁ ବିନେ ଏ ଦୁନିଆ ଅନ୍ଧାର

ଗୁରୁ ହିଁ ଚଳନ୍ତି ଠାକୁର

ଗୁରୁ ତୁମେ ସଭିଙ୍କୁ ଆଲୋକ ଦେଖାଅ 

ଅଜ୍ଞାନୀ ର ତମେ ଜ୍ଞାନ ଦାତା ।

ଗୁରୁ ନ ଥିଲେ ଜୀବନ ନ ଥାନ୍ତା

ନ ଥାନ୍ତା ବିବେକ ବିଦ୍ୟା

କର୍ମ କ୍ଷେତ୍ରେ ଧର୍ମ କ୍ଷେତ୍ରେ

ଲୋଟିଥାନ୍ତି ଅଜ୍ଞାନର ମହାସନ୍ଧ୍ୟା ।

ତମ ଆଶୀର୍ବାଦେ ଲଭିଛି ଜ୍ଞାନ

ତମ ଜ୍ଞାନେ ସଫଳତା

କେଉଁ ନର ଯଦି ଗୁରୁଙ୍କୁ ବୁଝି ନ ପାରିଛି

ସେ ହିଁ ଦୁନିଆଁର ଏକା ମୁର୍ଖତା ।

ତମ ଜ୍ଞାନେ ଶ୍ରଦ୍ଧା ତମ ଜ୍ଞାନେ ଆଶିଷ

ତୁମେ ହିଁ ମୋର ବାଟର ପଥିକ

ତମ କୃପାରୁ ବିଦ୍ୟାଦାତା ମୋର 

ସାଜିଛି ମୁଁ ସୁ ମାନବ ।

ତମ ଆଶୀର୍ବାଦ ପାଇ ଗୁରୁ ହେ

ଲଙ୍ଘିଛି ପଙ୍ଗୁ ବି ଗିରି

ଆମ ଉପରେ ସଦା ତମ କୃପା ଅଛି ବୋଲି

ଅସଫଳତା ଉପରେ ପଡୁଛି ଭାରି ।

ତମ କୃପା ଦୃଷ୍ଟି ତମ ଆଶିଷ

ମୋ ଉପରେ ସଦା ରହିଥାଉ 

ବଞ୍ଚିଥିବା ଯାଏ ଏଇ ମୋର ତୁଣ୍ଡ

ଜୟଗାନ ତୁମରି ଗାଉଥାଉ ।