ଏଇତ ଜୀବନ

ପେଟ ଚାଖଣ୍ଡକ ପୁରାଇବାପାଇଁ

ସଂସାରେ ଯେତକ ହୁନ୍ଦର

ଚିରାଫଟା ଅବା ସାତସିଆଁ ଲୁଗା

ଅଲରା କେଶ ବି ସୁନ୍ଦର l

ମଦମାଂସ ଖାଇ ଜୀବନ କାହାର

ବିତୁଛି ରାଜଉଆସେ

ଫଟାକପାଳ କୁ ଭଙ୍ଗା କୁଡ଼ିଆରେ

ଚନ୍ଦ୍ର ସୂର୍ଯ୍ୟ କାର ଦିଶେ l

ଲୀଳାମୟଙ୍କର ଅପାର କରୁଣା

ପ୍ରାରବ୍ଧ ଫଳ ଫଳାନ୍ତି

କାରେ ରାଜଭୋଗ କାହାକୁ ଫକୀର

 ବେଶରେ ନିଜେ ସଜାନ୍ତି l

ବିଶ୍ୱାସରେ ବିଷ ଭରିଛି ସଂସାରେ

କାହାକୁଭାବ ନିଜର

ଜୀବନ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଅସହ୍ୟ ବେଦନା

ପର ହେଲା ଆପଣାର l

କାହାକୁ କହିବ କିଏ ବା ଶୁଣିବ

ଦୁଃଖ ଯେତେ ଜୀବନର

ପଥର ପଡିଲେ ସହିବାକୁହୁଏ

ଆଶୀର୍ବାଦ କାଳିଆର l