ବିରହ

ହୃଦୟ ସାଗର ଗର୍ଭେ ହିଲ୍ଲୋଳିତ 

ତୁମ ପ୍ରୀତି ସ୍ମୃତି ଉତ୍ତାଳ ଲହରି, 

ସୁଦୂର ବାଲୁକା ମରୀଚିକା ସମ 

ଝଲସି ନାଚେ ପ୍ରତିଛବି ତୁମରି l

ହୃଦ ବେଦନା ଘନ ଗର୍ଜନ କରି 

ମଥା ପିଟୁଅଛି ବେଳାଭୂମି ପରେ, 

ବିଶ୍ଵାସର ସ୍ଥିର ଜଳରାଶି ଭେଦି 

ଅବିଶ୍ବାସ ଝଡ଼ ମର୍ମାହତ କରେ l

ମେଘ ମଲ୍ଲାରର ଶୋଭା ପରକାଶି 

ଆଶା ସଞ୍ଚରିଲୁ ମନ ଗଗନରେ, 

ଭସା ବାଦଲର ଗୁଣ ବରିନେଇ

ଛିଟା ଦେଇଗଲୁ ଅନ୍ତର ଭିତରେ l

ସ୍ରୋତସ୍ୱିନୀ ସମ କଲ୍ଲୋଳିତ ହୋଇ 

ପ୍ରୀତି ଫେନ ମୋର ହୃଦୟେ ବୋଳିଲ, 

ଅଙ୍କାବଙ୍କା ପଥେ ଦିଗହରା ହୋଇ 

ହାହାକାରେ ମୋର ଜୀବନେ ଭରିଲ l

ଦୁରୂହ ହୋଇଛି ମୋ ସ୍ବପ୍ନିଳ ଆଶା 

ବିରହେ ଲେଖେ ତୁମ ପ୍ରୀତି କବିତା, 

ତୁମେ ସୌଦାମିନୀ ଝଲକ ସଦୃଶ୍ୟ 

ହୃଦେ ଉଙ୍କିମାରି କହୁ ଗତ କଥା l