ବିବର୍ଣ୍ଣ ଛାଇ

ସମୟର ନଇଧାରେ

କାଳ କରାଳ ଗତିରେ

କିଏ ଜିତେ କିଏ ହାରେ

ଏଇତ ଜୀବନ

ପ୍ରଖର ତଟିନୀ ସ୍ରୋତେ

ଅମାନିଆ ମନ ଭାସେ

ଏପାଖେ ଜୀବନ ଆଉ

ସେପାଖେ ମରଣ ।

ଜୀବନର ସଜ୍ଞା ଯଦି

ଯନ୍ତ୍ରଣାର ଢେଉ ହୁଏ

ମରଣର ଅନ୍ୟ ନାମ

କଳ୍ପିତ ନିର୍ବାଣ

କଣ୍ଟକିତ ଚଲାପଥେ

ପୀୟୂଷ ବିଷ ପାଲଟେ

ଆକାଂକ୍ଷାର ବାଲିଘର

ହୁଏ ଦିବା ସ୍ବପ୍ନ ।

ବିଗଳିତ ହୃଦୟରେ

ଯେବେ ଚାହେଁ ନଦୀ ତୀରେ

ନିଜ ଛାଇ ଲାଗେ ମୋତେ

ଆଂଶିକ ବିବର୍ଣ୍ଣ

ସେ ପାର୍ଶ୍ବର ଦୃଶ୍ୟପଟ

କିଏସେ ଦିବ୍ୟପୁରୁଷ

କରିବାକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ

କରେ ନିମନ୍ତ୍ରଣ ।