ଭାବ ବିନୋଦିଆ ଦରଦୀ ବନ୍ଧୁ

ଦୁଃଖରୁ ଉଦ୍ଧାର ଦରିଦୀ ବନ୍ଧୁ,

ଭବ ସାଗର ଏ ଦୁଃଖର ସିନ୍ଧୁ

ପାରିକର ମୋଜୀବନ,

ପ୍ରାଣନାଥ ମୋର ବିଶିକେଶନ l

ଭାବରେ ଛନ୍ଦା ତୁ ଭାବରେ ବନ୍ଧା,

ଭାବ ମନ୍ଦିରରେ ଭାବର ଧନ୍ଦା

ତୋଭାବେ ଭବରୁ ମୁକତି,

ଭାବକୁ ଚିହ୍ନୁ ତୁ ଦାରୁମୂରତି l

ଭାବରେ ମଜିଲୁ ଭାବରେ ରସିଲୁ,

ଭକ୍ତି ଭାବ ପାଶେ ତୁ ଯାଇ ପଶିଲୁ

ମୋହିଲା ଭାବ ଭକ୍ତର,

ଭକ୍ତଭାବ ପ୍ରେମୀ କଳା ଠାକୁର l

ଭାବ ଯିଏଦେଲା ଦେଲୁତାକୁ ଦୁଃଖ,

ହଜିଲା ଜୀବନୁ ଦରଦୀର ସୁଖ

ଦରଦୀ ସେ ହତଭାଗା,

ତଥାପି ତୋ ଭାବେ ରସିଲାସେ ଜଗା l

ଭାବ କାଙ୍ଗାଳିଆ ଠାକୁର ଟିଏ,

ଭାବ ଯିଏ ଦେଲା ତାହାର ସିଏ

ଦୁଃଖୀତା ଭାବରେ ଛନ୍ଦୁ,

ଭାବ ରଙ୍କୁଣିଆ ଦରଦୀ ବନ୍ଧୁ l

ଭାବକୁ ନିକଟ ଅଭାବେ ଦୂର,

ଭବସାଗରରୁ ତୁପାରି କର

ଭାବବିନୋଦିଆ ଠାକୁର,

ତୋ ବିନା କାଳିଆ ସବୁ ଅସାର l

ଭାବେ ହଜିଗଲେ ଲାଗିବ ଡୋରି,

ତୋ ମୁଖ ଦର୍ଶନେ ଯିବି ମୁଁ ପୁରୀ

ଧନ୍ୟ ହେବ ମୋଜୀବନ,

ଦେଖି ଚକା ଆଖି ଚକାନୟନ l

ଦରଦୀର ବନ୍ଧୁ ଦରିଦ୍ର ନାଥ,

ଦରିଦ୍ର ବୋଲିସେ କଣ୍ଟାତା ପଥ

ଦରିଦ୍ର ହେବାକି ଦୋଷ,

ଦରଦୀର ସଖା ତୁ ଜଗଦୀଶ l

ଦରଦୀସେ ବୋଲି ଦୁଃଖ ସହିଲା,

ଦୁଃଖରେ ସୁଖରେ ତତେ ଲୋଡିଲା

ତୋର ସହ ତାର ଡୋର,

ଦୁଃଖେ ତା ସହାୟ ତୁ ଚକ୍ରଧର l

ଦରଦୀର ପ୍ରାଣ ଭାବରେ ଟାଣ,

ଭକ୍ତିରେ ଉଦ୍ଧାରୁ ଭକତ ପଣ

ତୋ ବିନୁ ଉଦ୍ଧାର ନାଇଁ,

ଡ଼ାକିନେ ପାଖକୁ କଳା କହ୍ନାଇଁ l

ଦରଦୀର ପ୍ରାଣ ଅନ୍ଧ ଲଉଡ଼ି,

ଦରଦୀର ଦୁଃଖ ନେଲୁନି କାଢି

ଦୁଃଖରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ ସିନ୍ଧୁ,

ଦୂର କର ଦୁଃଖ ଦରଦୀର ବନ୍ଧୁ l