ମାଆ ଓ ମମତା

ମାଆର ମମତା ପାଇ ବିଶ୍ୱଜିତା

କୋଳତା ସରଗ ପୁର,

ସ୍ନେହ,ଶ୍ରଦ୍ଧା ଦେଇ ଜତ୍ନେ ପାଳୁଥାଏ

କୋମଳ ଶିଶୁକୁ ତାର l

ମାଆ ମୋର ଲଷ୍ମୀ ମାଆ ମୋର ଦୁର୍ଗା

ମାଆ ମୋର ସତୀ ସୀତା,

ମାଆମୋ ସରଗ ମାଆମୋ ମରତ

ମାଆ ମୋର ଅଟେ ଦେବତା l

ମାଆ ସିଏ ମୋର ମମତାରେ ତାର

କେବେସେ କରିନି ଉଣା,

ତାର ମହତ୍ୱକୁ କେମିତି ଗାଇବି

ଦେବତାରେ ସିଏ ଗଣା l

ମାଆମୋର ପ୍ରେମ ମାଆମୋ ଜୀବନ

ମାଆ ମୋର ଅଟେ ଦୁନିଆ,

ମାଆ ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ମାଆର ପଣତ

ସଦା କରୁଥାଏ କିମିଆଁ l

ଦଶମାସ ଦଶ ଦିନ ଗର୍ଭେ ଧରି

ଦୁନିଆଁ ଦେଖାଏ ମାଆ,

ଭୂମିସ୍ପର୍ଶ ଠାରୁ ଭୂମି ଲୀନ ଯାଏଁ

ସଦା ହୋଇଥାଏ ସାହା l

ତାର ଅଧରରୁ ଅମୃତ ପିଆଇ

ବାଲ୍ୟରୁ ବଢାଏ ଯୁବ,

କାର୍ଯ୍ୟ ଆରମ୍ଭରୁ ତାପାଦ ଛୁଇଁଲେ

ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ ହୁଏ ଶୁଭ l

ଯେତେ ଝଡଝଞ୍ଜା ଆସିଲେବି ସବୁ

କ୍ଷତି କରିନାହିଁ ମୋର,

ସବୁ ବିପଦରୁ ରକ୍ଷା କରୁଥାଏ

ପଣତେ ଘୋଡାଇ ତାର l

କିଏଡାକେ ମାଆ କିଏଡାକେ ବୋଉ

ମାମା ମମି ଡାକେ କିଏ,

ଡାକ ଭିନ୍ନ ହେଲେ ସ୍ନେହ ମମତାରେ

ଅଭାବ ନକରେ ସିଏ l

ମାଆର ମମତା ମାଆ ସ୍ନେହଶ୍ରଦ୍ଧା

ମାଆର ରାଗ ଓ ଆକଟ,

ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ ଲକ୍ଷ୍ୟଲାଭ ପାଇଁ

ପୁଷ୍ପମୟ କରେ ବାଟ l

ମାଆର ମମତା କେମିତି ଗାଇବି

ଶବ୍ଦର ଅଭାବ ପଡୁଛି,

ଅବୋଧ ବାଳକ ତ୍ରୁଟି ପାଇଁ ମୋର

ତୁମ ପାଦେ କ୍ଷମା ମାଗୁଛି l