ବାସ୍ତବର ରୂପରେଖ

କଳ୍ପନା ବେଳେବେଳେ ବାସ୍ତବର ରୂପ ନିଏ

ବାସ୍ତବତା କେବେ ହୁଏ କଳ୍ପନା ପ୍ରସୂତ

ଜୀବନଟା ଏକ ଅଭିନଭ ରୂପରେଖ

ଯାହା ଏହି ଦୁଇ ଭାବନାରେ ମିଶ୍ରିତ

ତେବେ ମାନବତା ଶୂନ୍ୟ ଏ କଳ୍ପନା

କେତେ ମିଥ୍ୟା, କେତେ ଦୂର ସତ୍ୟ

ତାହା ନିୟତି ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ।

ସୁପ୍ରଭାତେ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କର ଉଦୟହିଁ ସତ୍ୟ

କିନ୍ତୁ ନା ଅଛି ଉଦୟ ତାଙ୍କର

ନା ଅଛି ଅସ୍ତ !

ସର୍ବଂସହା ଧରିତ୍ରୀ ଲାଗିଲେ ବି ସ୍ଥିର

ଘୂର୍ଣ୍ଣାୟମାନ ଚଞ୍ଚଳା ଅନବରତ

ଧରାପୃଷ୍ଠେ ବିଦ୍ୟମାନ ଶ୍ରେଷ୍ଠଜୀବ ଏ ମାନବ

କଳ୍ପନା ବାସ୍ତବର ଏକ ମିଶ୍ରିତ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ

ଯାହା ଭାବିଲେ କିମ୍ଭୂତ

ନଭାବିଲେ ଲାଗେ ଅଦ୍ଭୁତ ଅଦ୍ଭୁତ ।