ଅମଳୀନ କାନି

ଚାଖଣ୍ତେ ପେଟକୁ ବୁଲୁଛି ସେ ନିତି

ଯେଉଁଠାରେ ରାତି ହେଉଛି ଆସି

ଖୋଲାରାସ୍ତାକଡ ଦୋକାନ ବାରଣ୍ତା

ବିଶ୍ରାମ ନିଏ ସେ ରାତିକ ବସି ।

ବହଳ ଅନ୍ଧାର ଜାଡକୁ ଡରେଇ

ରଖିଛି ତାହାର ଛିଣ୍ତା ପଣତ

ଚିରନ୍ତନ ସୁଧା ଆଶିଷ ଝରରୁ

ମାଆକୋଳୁ ହାରି ଯାଉଛି ଶୀତ ।

ମାଆକୋଳେ ଶିଶୁ ନିଗୋଢ ନିଦରେ

ତୁଳିତଳ୍ପ ଶେଯଠାରୁ ଉଷୁମ

ନଥାଉ କମ୍ବଳ ନଥାଉ ରେଜେଇ

ଛିଣ୍ତାପଣତଟି ଦିଏ ଆରାମ ।

ମା'ର ପଣତ ଅମଳୀନ କାନୀ

ଅଖଣ୍ତ,ଅଭୟ ସେ ଦେଇଥାଏ

ମାଆପାଖେ ଥିଲେ ପଙ୍ଗୁଲଙ୍ଘେଗିରି

ବେଦଯାକସବୁ ଅଶୁଦ୍ଧ ହୁଏ ।

ଚଉଦ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ତ ଛପନକୋଟିଙ୍କ

ଜୀବଙ୍କର ସମିଶ୍ରଣ ବି ଉଣା

ଏକା ମାଆକୋଳ ସବୁଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ

ନ କରିପାରିବେ କେହି ଭରଣା ।

ଶୀତ,ବର୍ଷା,ଖରା ପାଖ ତ ପଶେନି

ଭୂତ,ପ୍ରେତ,ଚଣ୍ତି ପଚାରେ କିଏ

ସତ୍ୟର ସ୍ବରୂପ ମୂର୍ତ୍ତିମନ୍ତ ରୂପ

ସକାଳକୁ ତା'ର ଅପେକ୍ଷାଥାଏ ।

****ବୈଜୟନ୍ତୀ ସାହୁ,ଶିକ୍ଷୟତ୍ରୀ**

ନରସିଂହପୁର,ଶ୍ରୀରାମନଗର,