Library
Profile
खेळ सावल्याचा (भाग 2 )
खेळ सावल्याचा (भाग 2 )
सुयोग घरी पळत आला तो दारातून च आवाज देत होता . " वेदिका . वेदिका लवकर बाहेर ये .
सुयोग ची हाक एकताच वेदिका बाहेर आली .
अरे सुयोग काय झालं तुला ! तू ईतका का घाबरला .
बघ तुला किती घाम आला . असे बोलत वेदिका सुयोग जवळ गेली व त्याचा घाम पुसू लागली .
सुयोग अरे बोल ना काहीतरी तू बोलत का नाही .
सुयोग अजूनही घाबरलेला होता त्याच्या चेहऱ्यावर कसलीतरी भीती दिसत होती तो अजूनही जोरजोरात श्वास घेत होता .
सुयोग घाबरलेला पाहून अनामीकाने एक ग्लास पाणी आणले सुयोग अगोदर पाणी घे म्हणत तिने ग्लास त्याच्या हातात दिला . त्याने अनामिका कडे एक नजर बघितले तसाच त्याच्या हात थरथर कापत होता व हातातून ग्लास ही खाली पडला .
वेदिका कडे पाहून त्याने स्वतःला थोडे सावरले .
आपण रात्री काय बघितले हे वेदीकाला सांगायचे असा विचार त्याच्या मनात आला त्याने तिच्याकडे बघितले .
नको . आपण वेदिका काहीही सांगायचे नाही ती घाबरेल
तिला व बाळाला त्रास होईल असा मनाशी ठरवत तिला काहीही कळू द्यायचे नाही असा निर्णय घेतला .
सुयोग सांग ना रे काय झालं ? वेदिका ने परत प्रश्न केला .
काही नाही ग . नजर चुकवत तो बोलला .
अनामिका त्याच्याकडे एकटक बघत होती . त्याची नजर एक होताच ती त्याच्याकडे बघत मिश्किल पणे हसायची . तो मात्र नजर चुकवत होता .
• • • • • • • • • •
त्या दिवशी सुयोग ला घरी यायला खुप उशीर झाला होता .
" सुयोग किती र
े उशीर केला आज. मी केव्हाची वाट बघते आणि त्यात पावसाचे वातावरण झाले म्हणून थोडी जास्तच काळजी वाटत होती .
हो ग . आज थोडं जास्त काम होतं ऑफिसमध्ये त्यामुळे वेळ झाला .
बरं चल मी फ्रेश होतो तू जेवायला घे .
दोघेही जेवायला बसले गप्पा करत दोघेही जेवत होते .
" ओ हो . या लाईटला पण आताच जायचे होते का .
अग बाहेर पाऊस चालू झाला त्यामुळे कदाचित लाईट गेली असेल . थांब मी मेणबत्ती घेऊन येतो .
सुयोग ने मेणबत्ती पेटवली व ते एक प्रकारच्या कँडल लाईट डिनर चा आस्वाद घेत होते .
तितक्यात दारावरची बेल वाजली . रात्रीचे साडेदहा वाजले होते . ईतक्या रात्री कोण बरं आलं असेल ?
सुयोग हातात मेणबत्ती घेऊन दारात आला व दरवाजा उघडला .दारात एक स्त्री उभी होती . ती पावसात पूर्ण भिजली होती तिचे ते लांब ओले केस चेहऱ्यावर आलेली ती एक बट तिचे ते पाणीदार डोळे एकदम मोहित करणारे होते . पावसात भिजल्याने तीच सोंदर्य अजूनच उठून दिसत होते .तो तिला क्षणभर पाहतच राहिला .
दोघे एकमेकांच्या डोळ्यात डोळे घालून बघत होते .
अरे सुयोग कोण आहे दारात म्हणत वेदिका मागून आली तसा सुयोग थोडा दबकला .व लगबगीने विचारले
कोण आहे तुम्ही . कुठून आल्यास काय हवंय तुम्हाला?
मी रस्ता चुकले व बाहेर खूप पाऊस आहे त्यामुळे मला आजची रात्र इथे राहू द्या मी सकाळी निघून जाईल .
बघ वेदिका . तुझी काही हरकत नसेल तर त्यांना आजची रात्र आपल्याकडे राहू दे .
ठीक आहे म्हणत वेदिकाने तिला आत घेतले पण तिची ती कटाक्ष नजर अजूनही सुयोगच्या चेहऱ्यावर रोखून होती .
* * * * * *
(क्रमशः)
