सोनसकाळ

गरीबीचे चटके सोसत

जगण्याचीही लक्तरे झाली

तरी आयुष्याची चादर कधी 

होऊ दिली नाही ओली

दोष दिला नाही नशीबाला

मनगटावर ठेवला विश्वास सारा

प्रत्त्येक संध्याकाळी येतेच

नव्या दिवसांचा नवा पसारा

कर्तृत्वाचे पंख भरारी घेती

जगण्याचे उत्तर देण्या सरसावती

कष्ट केल्याशिवाय फळ न मिळती

प्रत्त्येक संध्याकाळ मज हेच सांगती

प्रत्त्येक पाऊले ध्यासपंथी चालली

मंगलकारी क्षणाची संध्याकाळ ही

सरेल सारी दु:खाची गर्द छाया तरी

येईल पुन्हा आनंदाची सोनसकाळही