सागरी किनारा

 वाटे सदा ओळखीचा

जणू साथी जीवनाचा

जाता क्षणैक जवळी

मिळे आनंद मनाचा

किती भव्य रुप तुझे

वाटे पहात बसावे

 मनी उठती तरंग

मन हलके करावे.

पहा आली भेटण्यास

लाट किती उफाळून

 भेटताच किनाऱ्याला

  विरतेच ती लाजून

 वाटे पहात रहावे

तुझा चालणारा खेळ

मन होई प्रफुल्लित

 मजेतच जाई वेळ

धन्य त्या ईश्वराचे

धरा पहा रमणीय

कुठे नदी , दरी, गिरी

किमयाच शोभनीय