ओढ पावसाची
ओढ पावसाची


मज आवडे फुलांचा तो थाट !
वाजे हाती बांगड्यांचा खणखणाट !
लागे नव्या वस्त्राचा आस्वाद !
पायी पैंजनाचा नाद !
परी हवा निसर्गाचा स्वाद !
सुंदर ते चित्र सुगंधी तो वास !
एका तरुणीला वाटे मग पावसाची आस !!
आज हा गृहपाठ !
उद्या तो शिकणार पाठ !
रोजच चाले शब्द-आकड्यांचा घाट !
नाही केला तर गुरुजींशी गाठ !
मनी आली मग चिंताच दाट !
वाटे शाळेची बंद पडावी वाट !
रोज करूनि अभ्यास !
एका बालकाला वाटे मग पावसाची आस !!
दिसभर करी फकस्त वणवण !
लागलीय खरी पैक्याची चणचण !
माझ्या लेकरांना नाही काडीची वैरण !
डोळ्यापुढे उभारे ओसाड ते रान !
कधी संपणार हे नव्यानं पेरणं !
<
strong>माथी उभी हाय दुष्काळाची वैरीण !
तरीबी जोमानं उठून मी धरीनं पीकाचा ध्यास !
एका बळीराजाला वाटे मग पावसाची आस !!
सहन होईनात या उन्हाच्या झळा !
पाण्याचाही स्पर्श नाही गार पडायला गळा !
त्याच्या शोधाणं अंग पडलंय गळून !
तरीबी सूर्यबाबा अजून ओकतोय ऊन !
पोटाच्या खळगीसाठी हिंडावं लागतं त्याला !
झाडाविना छाया नाहीच त्या मुक्या जीवाला !
उन्हाच्या या झळीनं घेता येईना त्याला श्वास !
एका प्राण्याला वाटे मग पावसाची आस !!
प्रत्येकाच्या ओढीची कारणं आगळी !
रोजच्या नियमाला कंटाळलीत सगळी !
डोक्यात रचलीय शीण-थकव्याची मोळी !
साऱ्यांनाच हवी आहे या त्रासाची गोळी!
आता मायेच्या ओलाव्याचा निसर्ग देणार सुवास !
पर सजीवाला वाटे मग पावसाची आस !!