ग्वाही
ग्वाही
1 min
235
लिहिन म्हणतो कहाणी सुखी क्षणांची
घालू नको खोडा आठवून वेदना दुखाची
गोंदवल्या जख्म जरी हृदयावर कैकदा
फुंकर ही घातली वेळोवेळी सहानुभुतीची
द्वाड मन नेहमी रमते खेळात तुलनेच्या
अंकुश ठेवला तयास घालून बेडी संस्काराची
पौर्णिमेचा चंद्र दरवळतो आताशा मनात
दाखवून सत्य लावू नको किनार आमावस्येची
कसे म्हणू जगलो जे जे ते सर्व भ्रम होता
नित्य घेतली ग्वाही वास्तवाच्या पारदर्शकतेची