आई

आई हे मायेच गाव असतं 

तिच्यामुळेच आपल्याला 

मिळालेल नाव असतं 

आई असते आनंदाचा पेला 

प्रेमाने ओतप्रोत भरलेला

सर्वाच्या गरजा भागवुन 

अर्धा तसाच उरलेला

घराचे घरपण असते आई 

संस्काराच्या मंदिराचा असते कळस 

चांगल्या वाईटाची जाण असणारी 

आई असते अंगणातील तुळस

आई पंढरपूरची विठु माऊली 

तशी तुकोबारायाची अंभगवाणी 

तहानलेल्या शिणलेल्या जीवाला 

आई असते वाळवंटातील पाणी

आई असत एक गजबजलेल घर

निनादत असते आरतीची टाळी 

चटका बसतो जेव्हा जीवाला 

आईच्या नावाची पहिली आरोळी

आई असते ऊन पावसाचे छत 

प्रेमळ जिव्हाळ्याची असते सावली 

कठोर शब्द ओठावर मृदु ह्दय 

मायबाप एक विसावा अशी माऊली

आईच्या कष्टाच नसतं मोजमाप 

लेकराच्या सुखासाठी झिजवते काया 

कळा सोसुन जोजविती पाळणा 

साक्षात परमेश्वराची असते छाया 

आईच रुप असच असत 

ते फक्त लेकरालाच दिसतं 

आई हे मायेच गाव असत 

तिच्यामुळेच आपल्याला 

मिळालेलं नाव असतं