અન્યમનસ્કતા (૫)

પ્રકરણ- ૫

 

શનિવારની વહેલી બપોરે વ્હીસલ સંભળાઈ. એક મોટાં ઈલેકટ્રીક ડિસપ્લે પર ફિશીંગ ફન વિશે સમાચારો પ્રદર્શિત થવાં લાગ્યાં. યાત્રીઓ સૂચના મુજબ સામાન હાથમાં પકડી કતારમાં ગોઠવાઈ ગયા. લંગર ખેંચાઈ. સફેદ વર્દીમાં સજ્જ જહાજનાં કપ્તાને જૂનાં અક્ષરવાળી રોમન ઘડિયાળમાં જોઈ હાથથી અંગૂઠો બતાવી ઈશારો કર્યો. સૂસવાટા મારતા પવનની દિશામાં દોરડું છૂટ્યું ને ધ્વજ લહેરાયો. આગળ એક ધાતુની મોટી ગોળાકાર ચીમનીમાંથી ગુબ્બારેદાર રાખોડી રંગનો ધુમાડો છૂટ્યો. સંગીતની ધૂન વાગી ને હવામાં ફુગ્ગા છૂટ્યાં. બ્લૂ ઘેરાશવાળું ફીણદાર પાણી ચીરતું ફિશીંગ ફન સ્ટીમર અરબ સાગરની સતહ પર લપસવા, તરવા, પૂર્વનાં પવનમાં લહેરવા નીકળી પડ્યું.

‘ફિશીંગ ફન’ દિવનાં દરિયા કિનારે ઊભેલી એક મનોરંજક, મોજદાયક, મોહક સ્ટીમર હતી. ક્રૂઝથી આકારમાં મોટું જૂનાં જમાનાનાં ટાઈટેનિક જહાજની યાદ અપાવતું વિશાળકાય જહાજ. જે હર વીક-એન્ડ પર શનિવારની મોડી સવારે ઘોઘલા બંદરથી ઉપડીને રવિવારની વહેલી રાત સુધી મુસાફરોને સમુદ્રમાં પ્રવાસ કરાવી દિવના બંદર પર પરત લઈ આવતું.

જહાજમાં સાત સિતારા સુખ-સગવડવાળી આધુનિક સુવિધાઓ સાથે પચાસ કપલ મુસાફરી કરી શકે તેમનાં બાળબચ્ચાંઓ સાથે તેવી આલિશાન વ્યવસ્થા હતી. આ જહાજ પર મોટાંભાગે સ્ત્રી-પુરુષો જોડામાં હતાં. તેમાંથી ઘણાંનાં હજુ લગ્ન થયાં ન હતાં. આઠ-દસ કપલ જ તેમનાં સંતાનો સાથે પરિવારમાં હતાં. બાકી જહાજ પર કામ કરતાં લોકોનો સ્ટાફ હતો. મુસાફરોમાં મુખ્યત્વે ઘણી સામ્યતા હતી. પુરુષો પુષ્ટ બદનનાં અને ઊંચા બાંધાના જીન્સ-ટી-શર્ટ પહેરેલાં ગુજરાત બહારનાં અંગ્રેજી બોલતા ગુજરાતીઓ હતાં. સ્ત્રીઓ મસ્ત, ચુસ્ત ઇમ્પોર્ટેડ લિબાસમાં ઓછાં આભૂષણો અને વસ્ત્રો સાથે લાંબુ પર્સ અને ઊંચી એડીના સેન્ડલ પહેરેલી હતી. બધાંનાં હાથમાં એકથી એક ચડિયાતા મોબાઇલ ફોન હતાં. થોડાં બાળકો હતાં જે ફેશનેબલ કપડાં પહેરીને મોંઘાદાટ રમકડાં લઈને આમતેમ દોડાદોડી કરી રહ્યાં હતાં.

ફિશીંગ ફનમાં એક લાઉન્જ હતી જ્યાં બેસીને ક્રિકેટ-ફૂટબોલ જેવાં ખેલ, રાજનીતિ-વ્યાપારજગત જેવા વિષયો અને બીજી કેટલીક આર્થિક-સામાજિક-ભૌગોલિક સમસ્યાઓ વિશે અજાણ્યાં આદમીઓ સાથે ગુફ્તેગો કરી શકાતી હતી. બિયરનો છલકાતો ગ્લાસ ભરીને લાંબી ગોળ હેટ અને ચડ્ડી-ટી-શર્ટ પહેરેલાં પુરુષો પોતાનાં બિઝનેસ, વિદેશ-ટુર, ઈન્વેસ્ટમેન્ટની વાતો એક અદાથી ઊછળી-ઊછળીને કરી રહ્યાં હતાં. તેમની જોડીદાર સ્ત્રી બીજી સ્ત્રીઓ સાથે સોનાની ખરીદી, હીરા-માણેક, કામવાળી બાઈથી લઈ હાઇ-ફાઈ બ્યુટિક અને ફેશન પર પોતાનાં વિચારો વધારી-ચડાવી દર્શાવી રહી હતી. અકલમંદો, બદમાશોનો રંગ-મૂડ-મિજાજ-લય ખુશદિલીથી વાતવાતમાં ઊભરાઈ જતાં હતાં. ઊડી અને ઊખડી જતાં હતાં.

જહાજમાં બે પ્રકારનાં બાર હતાં. એક બાર સંપૂર્ણ એડલ્ટ લોકો માટે હતો અને બીજો બાર પારિવારિક સજજનો માટે હતો. બંને બારમાં દુનિયાભરનાં શરાબ, શરબત, મોકટેલની રેલમછેલમ હતી. શેમ્પેઇન, વોડકા, કોન્ત્રુ, લિકયોર નેપોલિયન કોન્યેક (બ્રાંડી), શિવાઝ રિગલ, સ્કોચ વિગેરે પીણાંઓ સાથે જાત-ભાતની ગેમ્સ રમાતી અને નાચ-ગાના થતાં. કલાકો સુધી બેસીને ગપાટા ઠોકતા લોકોની રઈસી રેતની જેમ હવામાં ઊડીને સામેની વ્યક્તિ પર ધૂળની જેમ ચોંટી જતી હતી અને સામેનો માણસ જોરથી હસીને તેને સિલ્વર મેટલનાં એશ-ટ્રેમાં સિગારેટની લાંબી કસ લઈ ધુમાડો ફૂંકતો તેની રાખ સાથે ખંખેરી નાખતો હતો.

પૈસાનાં દેખાડા માટે કે ખુદને બીજાથી અમીર સાબિત કરવાં માટે, કૃત્રિમ સુંદરતાનાં શો માટે, બનાવટને બહેતરીન રીતે બતાવવા માટે આ જગ્યા સારી હતી. નવા નવા પૈસાદારો માટે જ આ ફિશીંગ ફનનું નિર્માણ થયું હશે. તેમની અમીરીને આકર્ષક રીતે આવેગથી બહાર કાઢી ઠાઠથી પેશ આવવા માટે આ ફિશીંગ ફન હશે તેવું સોનાલીની નિર્દોષ ઉચ્ચ-મધ્યમવર્ગીય આંખોથી જોતાં લાગ્યું. તેણે એડલ્ટ બારમાં જઈ એક લાંબા-ઊંચા સ્ટીલનાં ગોળ સ્ટૂલ પર બેસીને જિન વિથ ઓરેન્જ જ્યુસનો ઓર્ડર કર્યો. કાઉન્ટર પરથી એક સિગારેટ ઊઠાવીને બે હોઠો વચ્ચે ઝૂલતી દબાવી. હજુ તે એ જલાવવા જાય તે પહેલાં જ એક નોનઇન્ડિયન વ્યક્તિએ સોનાલીની સિગારેટ પોતાનાં લાઇટરથી જગાવી આપી, ‘યુ લુક ગુડ બેબ્સ!’

‘થેંક્સ.’

‘માઈકલ. માઈકલ જેક્સન નાહીં, માઈકલ કેન. મેરા નામ. ફ્રોમ રશિયા.’

સોનાલી ખડખડાટ હસી. ‘સોનાલી, સોનાલી પટેલ.’

‘ઓકે બાય. એન્જોય યોર સેલ્ફ સુનાલી.’

હાથ મિલાવી શરાબનાં મગ ટકરાવતા ચેસ કરી ભૂરી આંખો અને ભૂરાશ પડતાં મહેંદી કલરના વાળ અને સફેદ ચામડીવાળો, શરીર પર વિવિધ અને વિચિત્ર આકૃતિવાળા ટેટૂ ચિત્રાવેલો એ અજનબી આગળ વધી ગયો. વિવેક દૂર ઊભો ઊભો આ બધું જોઈ રહ્યો અને તેને આ ન ગમ્યું તેવું સોનાલીને તેનાં ચહેરા પરથી માલૂમ પડી ગયું.

સાંજ પડવાની શરૂ થઈ. આકાશમાંનો ઝગઝગતો પીળો સૂર્ય ગોળા જેવો દેખાઈને ફાલસાનાં શરબત જેવા બ્લૂ રંગનાં આકાશમાંથી લુડકીને દીવાની જ્યોત જેવા બ્લૂ પાણીમાં ગરકાવ થવા તૈયાર થઈ ગયો. એકાએક ઠંડી હવાની ભેજદાર લહેર આવીને બદનમાં સનસનાટી દોડાવી મૂકતી હતી. ડેક પર બેસીને નયનરમ્ય, મનગમ્ય કુદરતી વાતાવરણનો લુત્ફ ઊઠાવવા યાત્રીઓથી ડેક ઊભરાઈ ગયું. રેલિંગ પાસે હાથ હવામાં ફેલાવીને યુગલો ટાઈટેનિક પિક્ચરનાં પોઝમાં ફોટો ખેંચાવવા લાગ્યાં. નીલગગનમાં અરેબિયન શ્વેત પક્ષીઓના સમૂહની આકર્ષક ઊડાન સૌનું ધ્યાન કેન્દ્રિત કરતી હતી. પંછીઓ જહાજની ઉપર જ મંડરાતાં ગગનવિહાર કરી રહ્યાં હતાં.

રાત પડી. ફિશીંગ ફન નાનાં-મોટાં બલ્બ્સથી ઝળહળી ઊઠ્યું. દરિયો ઊછાળા મારતો થોડો વિકરાળ લાગવા માંડ્યો. ચાંદ સામેની દિશામાં હેડલાઇટ બનીને રોશની ફેંકતો હતો. આકાશ આખું ભરાઈ જાય તેટલાં અગણિત ટમટમતા તારાઓ પર પાણી ભરેલા વાદળો આવી ગયા અને તેમનાં આપસમાં ટકરાવવાનાં કારણે ગગડાટ થઈ વીજળી ઝબકતી હતી. તેનાં પ્રકાશમાં પાણીનાં ફીણ ફોસ્ફરસ જેવા ઝગારા મારતા હતાં. જહાજની દિશા બદલાઈ. વ્હીસલ વાગી. આકાશ અને દરિયો બંને કાળા ગાઢ જાંબુડીયા રંગ જેવા દેખાઈ રહ્યાં હતાં.

દૂર મછવારાઓની નાની-મોટી બોટો માછીમારી કરતી દેખાતી હતી. ડેક પર ગિરદી ઓસરતી ગઈ અને નિરંકુશ ફરતા, ટહેલતા લોકો ડિનર અને ડિસ્કો માટે ઉતાવળા થઈ બાર અને ડાઈનિંગ હૉલમાં આવ્યાં.

જહાજમાં નીચેની બાજુ નાનો પણ હમેશાં મોટાં માણસોની પસંદ બની બેસતો એક કેસીનો હતો. જ્યાં ધીમું સંગીત વાગતું રહેતું હતું. તરહ-તરહની ચાઇનીઝ લાઇટના બલ્બ ગોઠવીને રોશનીની નવીનત્તમ પેશકશ આપવામાં આવી હતી. બિલિયર્ડ રમવા માટે લીસાં લીલા મખમલી ચોરસ ટેબલ હતાં. તાશ ખેલવા માટે ગોળ ટેબલ ફિલ્મી અંદાજમાં સજાવેલા હતાં. જ્યાં જુગારમાં મોંઘીદાટ બાજીઓ લગતી હતી. કોઈપણ અજાણ્યાં શખ્સ સાથે જુગાર રમતા કોઈપણ અર્થહીન વાત પર ચર્ચા કરી મંતવ્ય ફેંકી શકાતા. ત્યાં જ આગળનાં એક ભાગમાં ચીની યુવતીઓ શરીરને મસાજ અને સ્પા કરી આપતી હતી તેવી કેબિન હતી. નાનકડું જીમ હતું. અહીં પુરુષોની ભીડ જામતી હતી. મહિલાઓ કે બાળકોની આવન-જાવન ખાસ જોવા મળતી ન હતી.

ફિશીંગ ફનમાં આગળ એક મોટાં હૉલમાં જમવા માટે લાકડાનાં ટેબલ-ખુરશી સોફા ગોઠવેલી મીણબત્તીનાં, ફાનસનાં, ઝુમ્મરોનાં પ્રકાશ અને ફૂલોથી સજાવેલી કેન્ડલલાઇટ વેજ-નોનવેજ રેસ્ટોરાં બનાવેલી હતી. જ્યાંથી દિનભર ભૂખ ઉદ્દીપ્ત કરી મૂકે તેવા લિજ્જતદાર વ્યંજનોની ખૂશ્બુદાર ભાંપ ઊઠતી રહેતી. દેશી-વિદેશી ઝાયકેદાર ડિશિસ શેફ સિફતભર્યા તડકા અને તહેઝીબથી ટેસ્ટી રીતે બનાવતા હતાં.

રાતે સૂવા માટે કેબિન્સમાં રહેવાની વ્યવસ્થા કરવાંમાં આવી હતી. સાંકળા પણ આરામથી સૂઈ શકાય તેવા ડબલ-બેડ બિસ્તરો હતાં. ગુલાબવાળા વૉલપેપર લગાવેલી દીવાલો, નરમ કાર્પેટની ફર્શ અને રંગબેરંગી પડદા લગાવેલી નાની-નાની ત્રિકોણીય આકાર બારીઓ. જ્યાંથી તાજી તેજ ખારી હવા કેબિનની અંદર આવતી હતી. દિવસભર એરકન્ડિશનમાં બેસનારા, સુનારાને પણ અહીં પંખાની હવાની જરૂરત લાગતી ન હતી એટલો તાજો પવન ફૂંકાતો રહેતો હતો.

વિવેક અને સોનાલી આખો દિવસ ફિશીંગ ફન પર ફરીને રાતે પોતાની કેબિનમાં આવી ગયા. શરાબની બોટલ ગોળ નાનાં ટેબલ પર ગોઠવીને બે ગ્લાસ, થોડો નાસ્તો અને બરફ મૂકી વિવેક કપડાં બદલવા કેબિનનાં નાનકડા કમરામાંથી બાથરૂમમાં ગયો. સોનાલી ત્યાં જ કપડાં બદલાવી બિસ્તર પર સૂઈ ગઈ. વિવેકે બહાર આવીને શરાબની બોટલ હલાવી ઢાંકણું ખોલીને ગ્લાસમાં વ્હીસ્કી રેડી. આઇસ ક્યુબ નાંખી તે પેગ બનાવવા લાગ્યો. લાઈટરથી સિગારેટ જલાવી લાંબો કશ લેતાં બારી ખોલી.

‘ઘણી મજા આવે છે નહીં? બધાં સાથે પ્રેમ કરવાંનું મન થઈ જાય તેવી...’

‘બધાં સાથે નહીં મારાં એકથી પ્રેમ કરશે તો પણ ચાલશે.’

‘તને જલન થઈ રહી છે?’

‘જલન! શેનાથી?’

‘મારાં પ્રેમ ન આપી શકવાનાં કારણે... મારી સ્ત્રીમિત્રોથી.’

‘નહીં. પહેલાં પણ અને આજે પણ જલન જેવું કંઈ છે જ નહીં. મને વ્યક્તિ સ્વાતંત્ર વિશે પૂરી જાણ છે.’

‘હા, મનુષ્યે જઝબાતો પર કાબૂ રાખીને અપેક્ષાઓને બહું જ ઓછી રાખવી જોઈએ.’

‘તું પ્રેમને કઈ દૃષ્ટિથી જુએ છે?’ સોનાલી પથારી પર આડી સૂતી. શરાબનો ગ્લાસ લેવા તેણે હાથ લંબાવ્યો. વિવેકે તેનાં હાથનો સ્પર્શ કરતાં વ્હીસ્કી આપી.. ‘હું પ્રેમને ધર્મરૂપે નહીં, દર્શન કે અનુભૂતિ કે ફિલસૂફીરૂપે પણ નહીં, હું પ્રેમને માત્ર સત્યરૂપે જોવા માગુ છું. પ્રેમ એ દિલનો વ્યાયામ છે. જિંદગીનો આયામ છે. સંબંધોનો આંખરી મુકામ છે. કોઈપણ સંબંધમાં પ્રેમથી આગળ ક્યાં કશું છે જ. ઓપનિંગ ટુ એન્ડિંગ લવ ઇઝ એવરીવ્હેર...’

‘પ્રેમ ક્યાંથી આવે છે? સંસ્કારમાંથી, સ્વસ્થતામાંથી, ચરિત્રમાંથી, આત્મવિશ્વાસમાંથી, સહાનુભૂતિમાંથી...’ સોનાલી વ્હીસ્કી ગટગટાવતાં કેટલાંય વિશેષણો બોલી. વિવેકને સવાલ સિવાયનાં બધાં વિશેષણો નકામાં લાગ્યાં.

‘પ્રેમ આંખોથી થઈ દિમાગમાં ઊતરી દિલમાંથી નીકળી આવે છે. અપંગ માણસોનો પ્રેમ અધ્યાત્મમાર્ગી અને તંદુરસ્ત માણસોનો પ્રેમ મને અંધકારમાર્ગી લાગ્યો છે. મનુષ્યની કદાચ સૌથી મોટી માયા કે ભ્રમ છે: સાચો પ્રેમ, ટ્રૂ લવ.’

‘મને આવા શબ્દો પર હસવું આવે છે. ક્યારેક કોઈને સાચો પ્રેમ કરીએ અને દગો મળે તો...?’ સોનાલીએ એક સીપ વ્હીસ્કી પીધી. ‘ચહેરા પરની રેખાઓ તંગ થઈ જાય છે. સમય સ્થિર થઈ થીજતો જાય છે. ઠંડો પડતો જાય છે. બ્લૂ ફ્લેશીસ અનુભવાય છે. આંખ સામે ઘેરો બ્લૂ રંગ ઢોળાઈ આંખોમાં લાલ ટસી ઊભરાઈ આવે છે. બહારથી સહન થાય એવી પરંતુ અંદરથી રુંધી નાંખે એવી પ્રચંડ જ્વાળાઓ જલી શરીરની અંદર વિસ્ફોટ થઈ પેટમાં ગરમાશ લાવે છે. પગ ધ્રૂજતા થઈ, કપાળની બંને બાજુ કાન પાસેથી પસીનાની બુંદો ઊપજી શારીરિક-માનસિક અસ્થિરતા સાથ જિંદગી અને સંબંધો જુલ્મગાર અને પોતાનાંઓ નરાધમ લાગવા લાગે છે. બધુ સંવેદનહીન, ઉષ્માહીન, હૃદયહીન લાગી જિગરદારી, દીવાનગી પરથી ભરોસો ઊઠી દુનિયામાંથી ઊઠી જવાનું મન થાય છે. સાંજ બદ્સૂરત અને રાત એકલતાભરી બની જિંદગી તૂટક તૂટક પસાર થાય છે. દરેક સંબંધ, દરેક રસ્તા નાઇલાજ, બેદવા બની જાય છે.’

‘પ્રેમ એ પ્રેમ હોય છે. સાચો પ્રેમ, ટ્રૂ લવ, પ્લેટોનિક પ્યાર આ બધી ડાઈલોગબાજીનાં શબ્દો છે. લેખક-કવિઓની કલમની વ્યક્તિગત ઉપજ છે. પ્રેમમાં માત્ર સ્પર્શ, સુગંધ, સ્પંદનનો પ્રતિઘોષ પરસ્પર આપતા-મેળવતા રહેવા જોઈએ. પ્રેમ એ લાગણીનાં એક ઉચ્ચ પ્રકાર સિવાય બીજું કશું જ નથી. સ્નેહને શબ્દોથી સજાવવાનો ન હોય. તેની અંતરથી અનુભૂતિ કરવાંની હોય છે. ‘આઇ લવ યુ’ જેવા શબ્દો આજ સાથી પાત્રોનો વિશ્વાસ જીતીને તેની કરીબ આવવા માટે વપરાય છે અને બંને નજીક આવ્યાં બાદ જ્યારે બેમાંથી એકને ભવિષ્યનો ડર સતાવવા લાગે છે ત્યારે ‘વિલ યુ મેરી મી’ જેવા શબ્દો વાપરીને એક અથવા અલગ થવા માટે એકબીજાનો ઉપયોગ કરવાંમાં આવે છે.’

‘ડોન્ટ અગ્રી..' સોનાલીએ વિવેકને બોલતો ચૂપ કર્યો. 'પ્રેમ નરજાતિનો શબ્દ છે. લાગણી નારીજાતિનો શબ્દ છે. માટે જ કદાચ પુરુષો પ્રેમ અને સ્ત્રીઓ લાગણીની બાબતમાં વધુ ઈમાનદારથી સંબંધો નિભાવે છે. પ્રેમ અને લાગણીમાં ઘણો ફરક છે.’

‘આજે પણ ત્રણ વર્ષ પહેલાંની જેમ આપણાં વિચારોમાં સામ્યતા નથી. સોનાલી હું આ કારણે જ તારી સાથે લગ્ન કરવાં માગતો નથી. અગવડો વેઠીને પ્રેમ સિવાય લગ્નજીવન ન ટકાવી શકાય. સગવડો જીવનને સરળ બનાવે છે, પ્રેમ સહ્ય.’ વિવેકની લગ્ન ન કરી શકવાની વાતને લઈને સોનાલીને ધક્કો લાગી આવ્યો. વિવેક નશામાં કંઈક વધુ બકવાટ કરી રહ્યો હતો તેવું તેને લાગ્યું.

‘જ્યારે કશુંક કરી બતાવવાનો સમય આવે છે ત્યારે પ્રેમ ન કરી બતાવવાનો હોય કે કોઈ માટે જાન કુરબાન કરી દેવાની હોય. જિંદગીમાં કરી બતાવવા માટે હજુ બીજા ઘણાં બધાં કારનામાઓ અકબંધ પડ્યાં છે.’

‘કેવા કારનામાઓ?’

‘ઘણાં વિષયો, અઢળક વસ્તુઓ આ જગતમાં એવી છે જેનાં વિશે આપણને કોઈને કશો જ ખ્યાલ નથી. હિંદુસ્તાની પ્રજાએ પ્યાર પર પૂર્ણવિરામ રાખી એવા સંશોધનો કરવાનાં બાકી છે જે ભારતીયોને પ્રેમથી પણ વધુ ચાહતનો નશો અપાવી શકે છે.’

સોનાલી સાથે તર્ક-વિતર્ક ન કરતા વિવેક તેની મીણબત્તીની જ્યોતની જેમ, શમાની લૉની જેમ, ચિરાગનાં શરૂરની જેમ શરીરમાં ઓગળતી ભડકતી, બળતી નાગણનાં ફેણ જેવી અફીણી માંસલ દેહાકૃતિ નિહાળતો રહ્યો.

‘સહાનુભૂતિના સંબંધો વ્યાપારિક ધોરણે ઘણી વખત બહું કામ લાગે છે એ રીતે પ્રેમનાં સંબંધો બધાં ક્ષેત્રે કામ ન પણ લાગે, ત્યાં સેક્સનાં સંબંધો કામ લાગે છે. ખાસ કરીને જવાન સ્ત્રીઓ માટે શરીર અને સેક્સનું જીવલેણ આકર્ષણરૂપી સૌંદર્ય ક્યારેક અભિશાપ તો ક્યારેક અલ્લાઉદ્દીનનો મોંઘેરી ઈચ્છાઓ પૂરી કરતો ચિરાગ બની જાય છે.’

વિવેક શરાબ પીતાં પીતાં સોનાલીની મોહક મુખરેખા, ઉત્તેજના જગાવનાર શરીરના વળાંકો, ઢંકાયેલા બદનની સપાટીઓ અને અંગોને જોડતા ખૂણાઓને નજર ફેરવીને જોતો રહ્યો.

સ્નેહની વાતો વચ્ચે શરાબનો નશો મોઢાથી થઈ પેટમાં જઈ પૂરા જિસ્મમાં જલી ચૂક્યો હતો. વિવેક લાઇટ ઓફ કરી નાઇટ લેમ્પ જગાવી સોનાલીની ઉપર પડ્યો. બંને થોડી ક્ષણો સૂતા રહ્યાં પછી વિવેકે સૂતા-સૂતા સોનાલીને પથારી પર જ આલિંગનમાં લીધી. તેનાં પીઠ પર હાથ ફેરવતાં, વાળ અને કાનની પાછળનો અને ગળાના ભાગને સૂંઘ્યો. સોનાલીએ તેને ચુંબન કર્યું.

ધીમેધીમે ઘેરું ચુંબન, ઠંડુ ચુંબન, મૃદુ ચુંબન અને ઉત્સાહથી એ ચુંબનો પર વળતું ચુંબન અપાતું ગયું. હાંફ ચડી જતી અને ધડકનો તેજ થઈ જતી. ગરમીથી છૂટકારો મેળવવા કેપરી, ટી-શર્ટ, ગાઉન, સ્લીપ... એક પછી એક કપડાં ઉતરતાં ગયાં. નીકળતા ગયા. શરીરની માંસલ નગ્નતામાં ભગ્નતા છૂટતી ગઈ. સોનાલી, શરાબ, સિગારેટનો સમાગમરૂપી નશો અને હૂંફનો ગરમાવો માહોલમાં પ્રસરી ગયો.

શ્વાસની ગતિ ઝડપ પકડી ધીમી પડી. સોનાલીએ તાજો શ્વાસ લેવા માટે મોઢું ખુલ્લું કર્યું. વિવેક સોનાલીનાં કાળા વિખરાઈ ગયેલાં સુવાળા વાળની, પાઉડર અને સ્પ્રેની પરસેવામાં મેકઅપ ભળી નાકમાંથી ન જાય તેવી અસાધારણ સુવાસને અનુભવવા લાગ્યો. તેણે સોનાલીની કમર પરથી હાથ ખસેડી પેટ પર, કેડ પર, નાભિ ફરતે આંગળીઓ ધુમાવી છાતી પકડી અને પોતાનાં શરીરને પૂરું સોનાલી પર ઢાળી દીધું.

વિવેકનાં ખડતલ ખભા, સપાટ પેટ, માંસલ જાંધો નીચે તેનો વજન સહન કરી, પીસાઈને સોનાલી વીજળીક ઝટકો મહેસૂસ કરી રહી. ગાલની, પેટની, પીઠની અને જાંધની ચામડી વિવેકની દાઢીના રૂક્ષ વાળથી ઘસાઈને, ઘર્ષણ પામીને લાલ થઈ ગઈ. ચિંતા અને તનાવનું સ્થાન ઉત્સુકતા અને ઉત્તેજનાએ લઈ લીધું.

એક નર-માદાનાં આત્માની દેહથી જોડાઈને, તોળાઈને તડફડી રહેલી ઝિલમિલ-ઝિલમિલ સ્થિતિ, સખ્ત ખુશીની લૂંટાતી ખેરાત, અતૃપ્તિની, સહ્ય-અસહ્ય તીવ્રતાની રેશમી પળો વચ્ચે રાત પસાર થતી ગઈ. ધબકતા અંધકારમાં, ઉફનતા આવેશોમાં સોનાલી અને વિવેક વચ્ચે એકાત્મતા, તન્મયતા, તાદાત્મ્ય એકરૂપ બની ગયા. ભૂલ કર્યાનો ભય, સમાગમનો રોમાંચ અને સૌંદર્યનો રોમાંસ ઢળતી રાતમાં જોશથી ઢોળાતો ગયો. દરિયાનાં જળની જેમ છલકાતો, ઊભરાતો સમુદ્રની માછલીઓની જેવો તરવરાટ, તલસતો એકબીજામાં વહેતો ગયો. અપાતો ગયો.

ફિશીંગ ફન રોજિંદી જિંદગીથી જરા જુદી, અલગ કાર્બનડાયોકસાઈડ વિનાની, પ્રાકૃતિક આબોહવાવાળી સ્વપ્નિલ સફર પર કટુ વાસ્તવિક્તાની સતહથી દૂર લઈ જતી હતી. ડોલતી, ડૂબતી અને સ્વપ્ન અને સત્યનો તફાવત ભૂંસી નશીલી જિંદગીનો કાલ્પનિક પરિચય આ ફિશીંગ ફન કરાવી રહી હતી. અકારણ અસમંજસમાં ગરમ થઈ, ગુસ્સો કે રાજી થઈ પ્રેમ કરી નાંખનારા, પોતાની જ મહત્તામાં ચકચૂર સ્ત્રી-પુરુષોનાં સંબંધોમાં જોડાયા બાદ દુનિયાભરની પરેશાનીઓનાં નિરાકરણ માટેની, નિવારણ માટેની અહીં માત્રને માત્ર એક જ પરિભાષા, માત્ર એક જ મંત્ર હતો : ફન, મોજ, જલસા.

 

ક્રમશઃ