ઉનાળાની બપોર જેવી જિંદગી

પાછું ફરીને જોતાં તરવરે છે,

આશાનિરાશા,હરખશોક,સુખદ:ખનું ઋતુચક્ર.

ચૈતર-વૈશાખના વાયરા ને જેઠિયો તાપ !

છૈયાંછોકરાંની પરીક્ષાઓ ને વે'વાલગનની મોસમ.

સિઝનનાં કામની યાદીમાં વણાયેલી,

ગૂંથાયેલી ને ઘૂંટાયેલી એ ઉનાળુ બપોર !

અનાજપાણી,મરીમસાલા,સેવપાપડ,વડીવેફર,

મેથિયાં-અથાણાં, રાયતી ને છૂંદા- મુરબ્બાની ભરમાર !

શાકની સુકવણી ને બફાણાં સમેત કેરીનાં કામ !

ભરચક દિવસો ને બેનભાણેજડાંથી ઊભરાતું ઘર !

ત્યારે તો લાગતું હતું બળબળતી ઉનાળુ બપોર જેવું !

મધ્યાહ્નના આકરા સૂરજ જેવો બાઈનો મિજાજ!

ઘાસથી ઊભરાયેલાં ને ખાલી થતાં ગોદામો

વચ્ચે રહેંસાઈ ગયેલી જિંદગીમાં,

કોયલના ટહુકે જીવવાની હતી આશ !

હવે તો વીતી ગઈ છે એ પ્રખર તાપની વેળા !

ઉનાળુ બપોર વીતે છે વાતાનુકૂલિત શયનખંડે !

એશોઆરામથી સભર નિરાંતવી જિંદગી !

તો પણ કેમ યાદ આવ્યા કરે છે ?

એ સિઝનનાં કામ ?

બેનભાણેજડાં,મામામોસાળ ?

ને પ્રખર તાપે સહરાની તરસે વીતેલી એ જિંદગી ?

ને કોયલનો ટહુકો !