કુમકુમ દાગ

કોરા લલાટે કુમકુમનો દાગ થઇ ગયો,

ખોઇ સ્વયંને કોઇકનો ભાગ થઇ ગયો.

હતા જે શમણાં, નીર બની વરસ્યા,

આંખોથી ઉતરી એ નિર્વિકાર થઇ ગયો.

શોધતો તો મલ્હારને પ્રત્યેક કણકણમાં,

સંગીત વિનાનો ફક્ત રાગ થઇ ગયો.

તોડીને ખુદને બન્યો જે પથ્થર,

ભુલીને શાશ્વત ફક્ત રાખ રહી ગયો.