ખાલી જોળી ભરી

ખાલી જોળી ભરી અલખ સી, ગેબીનાદથી ઘેલો

હું શબદબ્રહ્મનો ચેલો;

હૈયું હેતે ચડીને ગોતે , મહેરામણનાં મોતી;

અમલમસ્ત આ આંખલડીમાં, એક અકળ-સી જ્યોતિ;

ભરમ સમી કો'આંધી ઉઠે, મારું હું હડસેલો...

હું શબદબ્રહ્મનો ચેલો,

કુરુક્ષેત્રમાં વિરાટ થઈ જે, ગીતા ગાણું ગાતો;

જીભ ઉપરથી લથડે કો'દિ, વનવાસી પણ થાતો;

દોરંગી દુનિયાને નિત એ, લાગે મેલો-ઘેલો.....

હું શબદબ્રહ્મનો ચેલો,

વેદ થઈને ક્યાંક વિસ્તરે, ક્યાંક મૌનમાં વસતો;

વળી ક્યાંક અંગુલિ ઉપર, ગોવર્ધન થઈ હસતો;

ક્યાંક'ઓમ'ને ક્યાંક'શિવોહમ', નાદ ભીતર એ વસેલો....

હું શબદબ્રહ્મનો ચેલો,

કબીર ઘટમાં એ જ બિરાજે, થઈ ને કાબા કાશી;

સૂર, તુલસી,રહીમ,મીરાને, જીવણ એની દાસી;

નરસૈયાનાં કેદારે જે, વાદળ થઈ વરસેલો...

હું શબદબ્રહ્મનો ચેલો,

મકરંદી મસ્તીમાં રમતો, ગિરા ગુર્જરી ગાતો;

'કાન્ત','કલાપી',અખો ઓળખે, ઝવેર થઈ જીલાતો;

દયારામનાં દિલે વસું હું, શૂન્ય છતાં પ્રગટેલો...

હું શબદબ્રહ્મનો ચેલો..