એ ય સાચું

વિષાદી બનીને રડે એય સાચું,

ન શંકા ન શ્રધ્ધા અડે એય સાચું,

ને કારણ વગર એ ફરે છે હવે ત્યાં,

નકામી ઉપાધિ નડે એય સાચું,

ફના એ થવાની હતી ત્યાં ખુમારી,

છતાં વાત વાતે પડે એય સાચું,

ભરી'તી જે ખિસ્સે હવે યાદ આવી,

નનામી એ ચિઠ્ઠી લડે એય સાચું,

હતી એકલીને રહી એકલી એ,

છતાં દાદ આપી ચડે એય સાચું.