ସ୍ଵରୂପ

ପ୍ରେମ ବାରି ପାରେ ଗନ୍ଧ

ଉଡୁଥିବା ଚିରାଗର

ବର୍ଣ୍ଣ ବୈଷମ୍ୟତା

ଉଦ୍ ବେଳିତ ହୃଦୟର ଅନ୍ତର୍ଦାହ

ଲୁହ ତଳେ ଲୁଚିଥିବା

ଛଳ ଛଳ କୋହର ସ୍ପନ୍ଦନ

ବିଷାୟନ ତୀବ୍ର ବିଷର୍ଣ୍ଣତା

ପ୍ରେମ ଇଡି ପାରେ

ଏଡେଇ ପାରେନା -

ଝରି ଆସେ ଝର ଝର

ସ୍ନିଗ୍ଧ ସ୍ଵଚ୍ଛ ପୀୟୂଷର ଧାର

ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ପ୍ରେମର ଦ୍ୟୁତି

ପ୍ରତ୍ୟୁଷର ଶୀତଳ ସମୀର

ସିକ୍ତ କରେ ରିକ୍ତ ମନ

ମୁକ୍ତ କରେ ଅୟୁତ ସ୍ଵପ୍ନ

ଛନକାରେ ଛପିଥିବା

ଛାତି ତଳେ ଯେତେ ନିଥରତା ।

ପ୍ରେମ ଶୁଣି ପାରେ ବିରହ ଦଂଶନ

ସ୍ପର୍ଦ୍ଧିତ ଆସ୍ପର୍ଦ୍ଧାର ନଗ୍ନ ଉଚ୍ଚାରଣ

ପତିତର ଆର୍ତ୍ତନାଦ

ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ମର୍ମରିତ

ଧର୍ଷଣରେ ଜର୍ଜରିତ

ଅକ୍ଷତା କୁମାରୀର କରୁଣ କ୍ରନ୍ଦନ ।

ପ୍ରେମ କଳିପାରେ କଳ୍ପ ଲୋକ ମାୟା

ତନ୍ଦ୍ରାଚ୍ଛନ୍ନ ପ୍ରତାରଣା

ପ୍ରବଞ୍ଚନା ପ୍ରତାରକ କାୟା

ପ୍ରେମ କୋଳେଇ ପାରେ

ମୃତ୍ୟୁର ଶୀତଳ ସ୍ପର୍ଶ

ଫେରେଇ ପାରେ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଜୀବନ,

ସହିପାରେ ତାଡନର ତଡିତ୍ ପ୍ରବାହ

ଗବାକ୍ଷରେ କରାଘାତ କରୁଥିବା

ଅସହିଷ୍ଣୁତାର ନିଷ୍ଠୁର ବଳୟ ।

ପ୍ରେମ ବୁଣିପାରେ

ବକ୍ ବାସ୍ କରୁଥିବା ଯେହାଦୀ ବୁଲେଟରେ

ସୋରିଷ ଫୁଲର କ୍ଷେତ

ପ୍ରୀତିପ୍ରଦ ପ୍ରେମର ବାର୍ତ୍ତା ,

ତମିସ୍ରାର ଘନ ଅନ୍ଧକାରେ, ହୋଇପାରେ

ଆଲୋକର ଚେନାଏ ଆଶ୍ବାସନା

ପାପୁଲାଏ ବିଶ୍ଵାସର ନୀଳ ତନ୍ମୟତା ।।

ଶ୍ରଦ୍ଧାର ସହ

ଭକ୍ତ ଚରଣ ମଲ୍ଲ

ନେମ୍ବରା, କେନ୍ଦ୍ରାପଡ