ନିଃସଙ୍ଗ ହେବାର ଭୟ

ନୀଳକଣ୍ଠ ସାହୁ

ଏତେ କାଳ ପରେ

ଏବେ ସେ କାପୁରୁଷମାନଙ୍କ

ଦାମ୍ଭିକତା ବାସ୍ତବତାର ଶିଖର

ଛୁଉଁଛି, ବଯସର କୃଷ୍ଣଚୂଡା

ପାଖକୁ ଫେରି ଯାଉଛି କ୍ଳାନ୍ତ ବାଟୋଇ

ବିବଶତା-ସେଇଟା ପୁଣି କ’ଣ ?

କାପାଳିକାର କାରନାମା

ଶୋଇଯାଇଛି ବନ୍ଦ କୋଠରୀରେ

ଶବ୍ଦର ରୂପ ନେଉଛି ନୀରବ ଝଡ

ଜୀବନ୍ତ କ୍ଷୁଧାର ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ ନେଇ

କେତେ ଦିନ ଭଲା ଶୋଇଥାନ୍ତା

ସେ ଅରମା ଭାଗ୍ୟଟା ?

ନା, ଆଉ ଆକାଶକୁ

ଅନଉନି ସନାତନ,

ଏବେ ସେ ପାଣିପାଗ ଶୁଣୁଛି-

ଏ ସନ ତା’ କ୍ଷେତରେ ବର୍ଷା

ହେବ କି ନାହିଁ l

ଏବେ ଏକଲା ପଣକୁ ନେଇ

ବଞ୍ଚୁଥିବା ପରାହତ ମଣିଷଟିଏ,

ସୁଦାମ ଗୋସେଇଁ l

କିଏ ବା କରେଇବ ଏଠି

ଜାତକ ମେଳକ,ଏବେ ତ

ନିଜେ ସେମାନେ ଲେଖିଲେଣି

ନିଜର ଜାତକ !

ତେଣୁ ନିଃସଙ୍ଗ ହେବାର ଭୟ

ଘାରିଛି ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ !!