ନିଜ ନିଜ ପାନିପଥ

ଆଗରୁ ପଡିଥିବା ଯେତେ ସବୁ ବାଟ

ସାଧନର ସୁଦୃଶ୍ୟ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ମାର୍ଗ

ଇଷ୍ଟ ପାଇଁ ଚିତ୍ତ ବୃତ୍ତି - ଚିତ୍ତ ପାଇଁ ଇଷ୍ଟ

ମୋର କାହିଁ ମନେହୁଏ

ସେ ସବୁ ଉଦ୍ଭଟ ଉଦ୍ଭଟ ,

ପ୍ରହେଳିକା ପ୍ରଲୁବ୍ଧିର ପ୍ରବୋଧନା

ମୋ ପାଇଁ ନିଷିଦ୍ଧ ଅନ୍ଧାର

ଅବରୁଦ୍ଧ ସଜ୍ଜିତ ପ୍ରକୋଷ୍ଠ ।

ସବୁ ବାଟ ସୀମାହୀନ ସାଗରର

ଗୋଟେ ଘାଟେ ମିଶେ

ମିଶିବାର ଆନନ୍ଦରେ ମଗ୍ନ ମନ

ମୂହୁର୍ତ୍ତକେ ଭୁଲିଯାଏ

ଅତିକ୍ରମ କରିଥିବା ଯେତେ ସବୁ ବାଟ ।

ଆଗରୁ ଫିଟିଥିବା ଯେତେ ସବୁ ପଥ

ଆଲୋକ ଓ ଅନ୍ଧାରର ଖରା ଛାଇ ଖେଳ

ମାୟାଚ୍ଛନ୍ନ ମଧୁ କୁଞ୍ଜ ଧୂମ୍ରାଭ ଦିଗନ୍ତ,

ପଥିକର ମୃଗତୃଷ୍ଣା ମରୀଚିକା ମାୟା

ଯେତେ ଯେତେ ଚାଲିଲେ ବି

ଧାବମାନ ଦୂର ଚକ୍ରବାଳ

ସମ୍ମୁଖରେ ମରୀଚିକା କରୁଥାଏ ନୃତ୍ୟ ।

ମହତ୍ତର ମାର୍ଗ ବାଛି ମହାଜନ ମାନେ

ଗଢିଥିବା ଗଢୁଥିବା ଯେତେ ସବୁ

ଶାନ୍ତିପ୍ରଦ ମହତ ବାଟ ,

ପଶ୍ଚାତ୍ ଗାମୀ ପଥିକର ମତିଭ୍ରମ କରେ

ସୁନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବାଟ ସବୁ ହୁଏ ନିରୁଦ୍ଦିଷ୍ଟ ।

ପୃଥିବୀ କି' ଛାଡିପାରେ ନିଜ ଅକ୍ଷ

ଗ୍ରହ ତାରା ଚନ୍ଦ୍ର ସୂର୍ଯ୍ୟ

ସଭିଁଏ ତ ଏକା ଏକା

ଅତିକ୍ରମ କରୁଥାନ୍ତି ସ୍ବ ସ୍ବ କକ୍ଷ

ନିଜ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ପଥରେ

ନ ହୋଇ ବିଚ୍ୟୁତ ।

ମୁଁ ଏକା ଗଢିପାରେ ମୋ ପାଇଁ ବାଟ

ଜୀବନ ଯୁଝିବା ପାଇଁ

ଏକା ଏକା ନିଜ ପାନିପଥ ।

ଶ୍ରଦ୍ଧାର ସହ

ଭକ୍ତ ଚରଣ ମଲ୍ଲ

ନେମ୍ବରା, କେନ୍ଦ୍ରାପଡା ।