ଅନ୍ଧ ସପନ

       || ଦୃଶ୍ୟ-୧ ||

ସ୍ବାମୀ ପାଖରେ ସ୍ତ୍ରୀ ବସି କାନ୍ଦୁଛନ୍ତି।ଏତିକି ବେଳେ ଜଣେ ପୋଡୋଶି ଘର ଅଗଣାରେ ସ୍ତ୍ରୀ କୁ ଡାକୁଛନ୍ତି । ପୋଡୋଶି ହେଉଛନ୍ତି ରାମ ଭାଇ । 

ରାମ ଭାଇ -ମୀରା ମୀରା ଆଲୋ ମୀରା ଟିକେ ବାହାରକୁ ଆସିଲୁ । ମୀରା ••••••• ଇଏ ଶୁଶୁନି କ'ଣ କାନ୍ଦୁଛି ନା କ'ଣ । 

( ଘର ଭିତରେ ରାମ ଭାଇ )

ରାମ ଭାଇ - ଆରେ ମୀରା କ'ଣ ହେଇଛି ତୁ କାନ୍ଦୁଛୁ କାହିଁକି?

ମୀରା- କ'ଣ ଆଉ କହିବି ରାମଭାଇ ।

ରାମ ଭାଇ - ( କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି କହୁଛି )ମାନେ ଇଏ ଆଉ ଚାଲି ବୁଲି ପାରୀବେନୀ । 

ରାମ ଭାଇ - କାହିଁକି କ'ଣ ହୋଇଛି ମଣ୍ଟୁ ର । 

ମୀରା - ତୁମେ କଣ ହୋଇଛି ଶୁଣିନ । 

ରାମ ଭାଇ- କ'ଣ ହେଇଛି କାହିଁ ମୁଁ ତ ଜାଣିନାହିଁ ।

ମୀରା-ତିନିମାସ ତଳର କଥା ସେଦିନ ........

      ••ଦୃଶ୍ୟ-୨••

ମଣ୍ଟୁ- ମୀରା ମୀରା ଶୁଣୁଛ ଶୁଣୁଛ । 

ମୀରା- କ'ଣ ହେଲା କଣ ହେଲା । 

ମଣ୍ଟୁ - ଗୋଡ଼ ଟା କାହିଁ ବହୁତ ବଥା ହେଉଛି । ଗତକାଲି ମୁଁ ଯେ ଛାତ ଉପରେ ଖସି ପଡ଼ିଥିଲି ସେଥିପାଇଁ ବୋଧେ । 

ମୀରା- ହଉ ତାହେଲେ ମୁଁ ଟିକେ ତେଲ ଗରମ କରି ଘସି ଦିଏ ଯଦି ଭଲ ନ ଲାଗିବ ତାହେଲେ ଆମେ ଡାକ୍ତର ଙ୍କ ପାଖକୁ ଯିବା । 

ମଣ୍ଟୁ - ଆଚ୍ଛା ହଉ ତୁମେ ଯାଅ ତେଲ ଟିକେ ଗରମ କରି ଆଣ । 

ମୀରା - ହଉ ମୁଁ ଯାଉଛି । 

ମଣ୍ଟୁ - ଆହାଃ କି କଷ୍ଟ ହେଉଛି , ମା ଗୋ 

(ଘର ବାହାରେ ଜଣେ ପଡୋଶୀ ତାଙ୍କୁ ଡାକୁଛନ୍ତି ସେ ହେଲେ ମିଟୁପୁଅ )

ମିଟୁ ପୁଅ - କାକା କାକା ବାପା ଡାକୁଛନ୍ତି । 

ମଣ୍ଟୁ- ଆରେ ପୁଅ ପୁଅ ତୁ ଘର ଭିତରକୁ ଆସ ରେ । 

ମିଟୁପୁଅ- କାକା ବାପା ଡାକୁଛନ୍ତି ଟିକେ ଆମ ଘରକୁ ଚାଲ । 

ମଣ୍ଟୁ - ଆରେ ବାପା ମୁଁ ଆଉ ଯାଇପାରିବିନି । 

ମିଟୁପୁଅ - କ'ଣ ପାଇଁ କାକା କାହିଁକି କାକା ତୁମେ ଯାଇପାରିବି କାହିଁକି , ତୁମର କଣ ହୋଇଛି ତୁମ ମନ ଦୁଃଖ ଦୁଃଖ ଲାଗୁଛି । 

ମଣ୍ଟୁ- ମୋର ଗୋଡ଼ ଟା ଟିକେ ବଥା ହେଉଛି । ମୁଁ କାଲି ଛାତ ଉପରେ ଖସି ପଡ଼ିଥିଲି ସେଇଥିପାଇଁ । 

ମିଟୁପୁଅ- ଆଚ୍ଛା ହଉ ମୁଁ ଯାଉଛି ବାପାଙ୍କୁ ଡାକିଦେବି ସେ ଆସି ତୁମ ସହିତ ଦେଖା କରିଯିବେ।

         °° ଦୃଶ୍ୟ-୩ °° 

(ମିଟୁ ପୁଅ ଏବେ ଘରେ ଯାଇ ପହଞ୍ଚେ ଆଉ ସବୁ କଥା କୁହେ )

ମିଟୁ ପୁଅ- ମାଆ ମାଆ କୁଆଡେ ଗଲୁ । 

ମାଆ- ଆରେ ଆସେ ଆସେ ଆସେ ମୁଁ ଏଇଠି ଅଛି । 

ମିଟୁପୁଅ- ମାଆ ମାଆ 

ମାଆ- ବସ ବସ , କ'ଣ ହେଲା ମଣ୍ଟୁ ଭାଇ ଆସିଲେନି କ'ଣ ହୋଇଛି । 

ମିଟୁ - ମଣ୍ଟୁ କାକା ଙ୍କର ଗୋଡ଼ ବହୁତ ବଥା ହେଉଛି, ସେ କାଲି ଛାତ ଉପରେ ଖସି ପଡ଼ିଥିଲେ ସେଇଥିପାଇଁ । ତେଣୁ ସେ ଆସିବେନି ବୋଲି କହିଲେ ଆଉ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ କହିଆସିଛି ବାପା ଯାଇ ସେଠାରେ ତାଙ୍କ ସହିତ ଦେଖାକରିଆସିବେ।

ମାଆ- ହଉ ହଉ । 

( ଏତିକି ବେଳକୁ ମିଟୁ ଘର ଭିତର କୁ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତି )

ମିଟୁ - ଆରେ ପୁଅ ତୁ ପରା ମଣ୍ଟୁ ଭାଇ ଙ୍କୁ ଡାକିବାକୁ ଯାଇଥିଲୁ ପରା ସେ କାହାନ୍ତି । 

ମାଆ- ମଣ୍ଟୁ ଭାଇ ଙ୍କର ଗୋଡ଼ ବହୁତ ବଥା ହେଉଛି, ସେ କାଲି ଛାତ ଉପରେ ଖସି ପଡ଼ିଥିଲେ ସେଇଥିପାଇଁ । ତେଣୁ ସେ ଆସିବେନି ବୋଲି କହିଲେ । ତୁମେ ଯାଇ ଦେଖା କରି ଆସ । 

ମିଟୁ- ଆଚ୍ଛା ହଉ ମୁଁ ଯାଇ ଦେଖା ଦେଖାକରିଆସେ । 

       ::: ଦୃଶ୍ୟ-୪ :::

( ମିଟୁ ଏବେ ମଣ୍ଟୁ ଭାଇ ଘର ପାଖରେ )

ମିଟୁ- ମଣ୍ଟୁ ଭାଇ ମଣ୍ଟୁ ଭାଇ ......

ମଣ୍ଟୁ- ଆରେ ତୁ ମିଟୁ କିରେ ।

ମିଟୁ - ହଁ ଭାଇ । 

ମଣ୍ଟୁ- ଆସ ଆସ ବସି ପଡ । କ'ଣ ହୋଇଛି ,କହ ।

ମିଟୁ- ତୁମେ କାଲି ଛାତ ଉପରେ ପଡିଯାଇଛ । 

ମଣ୍ଟୁ - ହଁ । ସେକଥା ଛାଡ଼ କ'ଣ କହିବାର ଥିଲା କହ । 

ମିଟୁ- ନାହିଁ ସେ ଆମ ଘର ସେ ବାଡିପଟେ ତାର କ'ଣ ଅସୁବିଧା ହେଇଛି ସେ ଆଲୁଅ ଟା ଜଳୁନାହିଁ । ତୁମେ ଟିକେ ଆମ ମଉସା ଙ୍କ ଠାରୁ ଟିକେ ଫୁଙ୍କା ଫୁଙ୍କି କରିଦେଲନି ଭଲ ହୋଇଯିବ । ସେ ପରା କେତେଜଣଙ୍କୁ ଏମିତି ଭଲ କରିଛନ୍ତି ପରା । 

ମଣ୍ଟୁ- ଆଚ୍ଛା ହଉ ମୁଁ ତେଲ ଟିକେ ମାଲିସ କରିଦେଇଛି ଟିକେ ଭଲ ଲାଗୁଛି । ତାହାଲେ ଆମେ ଯିବା ଚାଲ । 

ମିଟୁ- ଆଚ୍ଛା ତାହେଲେ ଆସ । 

         **ଦୃଶ୍ୟ-୫ **

( ଫୁଙ୍କାପୁଙ୍କି ପରେ ସାମାନ୍ୟ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା ତେଣୁ ସେ ଆଉ ଡାକ୍ତର ଙ୍କ ପାଖକୁ ଗଲେ ନାହିଁ ଏହାରି ଭିତରେ ବିତିଗଲା ମାସେ ପାଖାପାଖି )

ମଣ୍ଟୁ- ମୀରା ମୀରା ଶୁଣୁଛ । 

ମୀରା- କ'ଣ ହେଲା କୁହ । 

ମଣ୍ଟୁ- କାହିଁ ଗୋଡ଼ ଟା ପୁଣି ବଥା ବଥା ଲାଗୁଛି । 

ମୀରା- ଆରେ ତୁମର ପରା ଭଲହୋଇଯାଇଥିଲା । 

ମଣ୍ଟୁ- ହଁ ବଥା ଭଲ ହୋଇଯାଇଥିଲା । 

ମୀରା- ହଉ ତାହେଲେ ଆମେ ଚାଲ ଡାକ୍ତର ଙ୍କ ପାଖକୁ ଯିବା ।

         # ଦୃଶ୍ୟ-୬ # 

( ଡାକ୍ତର ଙ୍କ ପାଖରେ ମଣ୍ଟୁ ଓ ମୀରା )

ମୀରା- ସାର ନମସ୍କାର । 

ମଣ୍ଟୁ- ନମସ୍କାର । 

ଡାକ୍ତର- ହଁ ବସନ୍ତୁ କ'ଣ ହୋଇଛି କୁହନ୍ତୁ । 

ମଣ୍ଟୁ- ସାର ମାସେ ତେଳେ ମୁଁ ଛାତ ଉପରେ ଖସି ପଡ଼ିଯାଇଥିଲି । ସେଇ ଦିନ ମୋର ଗୋଡ଼ ବାମ ଗୋଡ ଟା ଟିକେ ଦରଜ ହେଉଥିଲା ତାପରଦିନ ଆଉ ଟିକିଏ ଅଧିକ ବଥା ହେବାରେ ଲାଗିଲା । ପୁଣି ଆଜି ବଥା ହେଉଛି । 

ଡାକ୍ତର- ଆଚ୍ଛା ଆପଣ ( ମୀରା ) ଟିକେ ବାହାରକୁ ଯାଆନ୍ତୁ ମୁଁ ଦେଖୁଛୁ କ'ଣ ହୋଇଛି । 

ମୀରା- ଆଜ୍ଞା ସାର । 

( ଡାକ୍ତର କିଛି ସମୟ ଚିକିତ୍ସା ପରେ ମୀରା କୁ ଭିତର କୁ ଡାକିଲେ )

ଡାକ୍ତର- ଆଚ୍ଛା ଆପଣ ଏଥିପାଇଁ ଆଗରୁ କଉଁ ଡାକ୍ତର ଙ୍କୁ ଦେଖେଇଛନ୍ତି । 

ମୀରା- ନା ଆଜ୍ଞା । 

ଡାକ୍ତର- ମୁଁ ଯେଉଁ ଔଷଧ ଦେବି ତାକୁ ଠିକ୍ ଠାକ୍ ଖାଇବ, ମାସେ ପରେ ଆସିବ । 

ମୀରା- ଆଜ୍ଞା ସାର । 

     ଦୃଶ୍ୟ-୭ 

ମୀରା- ସାର ନମସ୍କାର 

ଡାକ୍ତର - ବସ ବସ ଆଉ କ'ଣ ଅସୁବିଧା । ଭଲ ହେଲା । 

ମୀରା- ନା ନାହିଁ ସାର । 

ଡାକ୍ତର - ଆଛା ଆପଣ ଟିକେ ବାହାରକୁ ଯାଆନ୍ତୁ । 

( ଡାକ୍ତର କିଛି ସମୟ ଚିକିତ୍ସା ପରେ ମୀରା କୁ ଭିତର କୁ ଡାକିଲେ )

ଡାକ୍ତର - ଆଉ କିଛି ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । 

ମୀରା- ( ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ) ସାର ! ଆମେ ଆମ ପଡ଼ୋଶୀ ଙ୍କ ଠାରୁ ଶୁଣି ବଥା ହେବା ପରେ ଫୁଙ୍କାଫୁଙ୍କି କରିଥିଲୁ ହେଲେ ଟିକେ ଭଲ ଲାଗିଲା । ପୁଣି ଏହି ଅବସ୍ଥା । 

ଡାକ୍ତର- ଆଜ୍ଞା ଆପଣ ଯେଉଁ ଦିନ ଫୁଙ୍କାଫୁଙ୍କି କରିଥିଲେ ସେଇଦିନ ଯଦି କୈାଣସି ଡାକ୍ତର ଙ୍କ ପରାମର୍ଶ କରିଥାନ୍ତେ ତାହେଲେ ତାଙ୍କର ଆଜି ଏ ଆବସ୍ଥା ହୋଇ ନଥାନ୍ତା । 

ମୀରା-ସାର ଆମେ ଆଜ୍ଞା ଗାଉଁଲି ଲୋକ ଆମେ କ'ଣ ବା ଜାଣିଛୁ । 

ଡାକ୍ତର- ଆଜ୍ଞା ବର୍ତ୍ତମାନ ଚିକିତ୍ସା ବିଜ୍ଞାନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅନେକ ଉନ୍ନତି ଆସିଲାଣି । ବର୍ତ୍ତମାନ ରୋଗୀ ଚିକିତ୍ସିତ ହୋଇଥିଲେ ଆଉ କିଛି ହୋଇନଥାନ୍ତା । 

ଦୁଃଖ ସୁଖ ର ସଂସାର,

ସୁଖ ଦୁଃଖ ପାଇଁ କେତେ କେତେ ଯେ ସାର ।।

ସୁଖ ଦୁଃଖ ହୋଇଯାଏ ଦୁଃଖ ସୁଖ ହୋଇଯାଏ ,

କେତେବେଳେ କେମିତି ବଦଳିଥାଏ ।। 

ଅନ୍ଧ ସପନ ଏ ଅନ୍ଧ ସପନ ।।

ସୁନାର ସପନ ଅନ୍ଧ ହୋଇଯାଏ , 

ସେଇ ସପନ କେ ଧୋଇବି ନିଏ ।।

ସପନ କେବେ ସତ ହୁଏ ନାହିଁ 

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ସେ ହୋଇବ ନାହିଁ ।।

ଅନ୍ଧ ସପନ ଏ ତ ଅନ୍ଧ ସପନ , 

ଅନ୍ଧ ସପନେ ପଡିବକି ଡୋରୀ ।।

         ==ସମାପ୍ତ ==

( ଆଜିର ବିଜ୍ଞାନ ଯୁଗରେ ଓ ଆଧୁନିକ ଚିକିତ୍ସା ପଦ୍ଧତି ଦ୍ବାରା ଅନେକ ରୋଗ ଦୂର ହୋଇପାରୁଛି । ହେଲେ ଆଜି ବି ଅନ୍ଧ ବିଶ୍ବାସ କୁ ବିଶ୍ଵାସ କରୁଛନ୍ତି । ତେଣୁ ଅନ୍ଧ ବିଶ୍ବାସ ର ବସବର୍ତ୍ତୀ ହୁଅନ୍ତୁ ନାହିଁ । )

    

     (ଏହି ଟି କାହାଣୀ କାଳ୍ପନିକ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସଚେତନତା ସୃଷ୍ଟି କରିବା ପାଇଁ ରଚନା କରାଯାଇଅଛି । କାହାକୁ ଆକ୍ଷେପ କରିବା ମୋର ଲକ୍ଷ୍ୟ ନୁହେଁ । )