“ ନିଃଶବ୍ଦ ରାତ୍ରୀର ନୀରବ ପ୍ରହରେ ସ୍ୱପ୍ନର ଗଙ୍ଗଶିଉଳୀ ମାନେ ସମୟକୁ ମୁରୁକି ହସା ଦେଇ ଝରିପଡନ୍ତି ଏଠି ଅବ୍ୟକ୍ତ ବେଦନାରେ... ”