ସମୟ

କିଏ ଜଣେ କହିଥିଲା ଘରଟେ କରିବୁ

ସେ ଘରକୁ ବୋହୁ କରି ମତେ ନେଇଯିବୁ।

ଭାଗ୍ୟର ନିୟତ ଆଜି ଶତ୍ରୁ ସାଜିଗଲା

ସେ ତ ଚାଲିଗଲା ଆଉ ବାହୁଡ଼ି ନୋଇଲା।

ଫଗୁଣ ର ଫଗୁ ନେଇ ଗଲା ନିଜ ପଥେ

ମୋ ସହ ଦିନ କାଟିବ କହିଥିଲା ସାଥେ।

ମଳୟର ବାସ୍ନା ଆଉ କେବେ ଛୁଇଁବନି

ସବୁ ବାସ୍ନା ଫିକା କରିଦେଲା ଅଭିମାନୀ ।

ନିର୍‌ଜୀବ ତୁଲ୍ୟ ଜୀବନ ଲାଗୁଅଛି କାହିଁ

ତଥାପି ଫେରିବା ବାଟ ଚାହିଁଅଛି ମୁହିଁ ।

ଚାହିଁଲେ କି ସତେ ସିଏ ଫେରିକି ଆସିବ?

ବିଧାତା ର ନିୟମ କୁ ମାନିବାକୁ ହେବ।

ସମୟ କୁ ଦେଇଛନ୍ତି ଅସ୍ର କରି ସେତ

ଅଭାଗା ଶରୀର ତାହା ବୁଝିବ କେମନ୍ତ ।

ସମୟ ର ପ୍ରତିଦାନ ଦେଇ ପାରେ ନାହିଁ

ସବୁଠାରୁ ମୂଲ୍ୟବାନ ସମୟ ଅଟଇ ।

ମାନସ ରଞ୍ଜନ ପଟ୍ଟନାଯକ

ସଂପାଦକ -ମାଟିର ମହକ