ସବୁ ଅଟେ ମାୟା ସଂସାର

ଏ ଦୁନିଆଁରେ ନୁହେଁ କେହି ତୋ ନିଜର

ସମସ୍ତେ ଅଟନ୍ତି ତୋ ପାଇଁ ପର;

ସ୍ବାର୍ଥ ସରିଗଲେ ଭୁଲି ତ ଯିବେ 

କରି ଚାଲିଯିବେ ସାତ ପର ।।

 ମିଛଟାରେ ଆଉ ଝରାନା ତୁ ଲୁହ

ସଭିଁଙ୍କୁ ଭାବି ନିଜର;

କେହି ନୁହେଁ ଏଠି କାହାର ରେ ଭାଈ

ସବୁ ଅଟେ ମାୟା ସଂସାର ।।

 ମରୀଚିକା ପଛେ କାହିଁ ଧାଉଁ ଅଛୁ

ହୋଇ କିରେ ଵାୟା ସମ; 

ଉଦ୍ଧରିବୁ ଯଦି ଏ ଭବ ସାଗରୁ

ନିତି ଭଜୁଥା ଶ୍ରୀ କୃଷ୍ଣ ଚୈତନ୍ୟ ନାମ ।।

ବେଲ ଥାଉଁ ଥାଉଁ ବନ୍ଧିଥା ବନ୍ଧରେ

 ନିତ୍ୟେ କରି ପୁଣ୍ୟ କାମ;

ଅନ୍ତ କାଳେ ତୋ'ତେ ରଖିବେ ହରି ରେ,

ସାର୍ଥକ ହେବ ତୋ ମଣିଷ ଜନମ ।।