ସାମ୍ବାଦିକ

ମୁଁ ଆଉ ମୋ କଲମ,

ଏହାସହ ପୁଣି କାଗଜର ମିଶ୍ରଣ ।

ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ ସମ୍ବାଦ ।

ସକାଳରୁ ସଞ୍ଜ, ପୁଣି ସଞ୍ଜରୁ ସକାଳ ।

ବିଭିନ୍ନ ସମସ୍ୟାରେ ଉବୁଡୁବୁ ହୋଇ, ମୁଁ ନିର୍ଧାରଣ କରେ ମୋର କର୍ମ ସ୍ଥଳ ।

ମୋର କିନ୍ତୁ, ସବୁବେଳେ ଗୋଟିଏ ସନ୍ଧାନ ଥାଏ, କିଛି ଏକ ନୂଆଁ କାହାଣୀର ।

କିଏ କହେ ମତେ ସାମ୍ବାଦିକ,

ତ ଆଉ କିଏ କହେ.... ଅନ୍ୟ କିଛି ।

ଭ୍ରୁକ୍ଷେପ କରେନି,

ପଛକୁ ଚାହେଁନି,

ଆଗେଇ ଚାଲିଥାଏ ମୋର କର୍ମସ୍ଥଳକୁ, କାହିଁକି ନା,

ମୁଁ ଗଣତନ୍ତ୍ରର ୪ର୍ଥ ସ୍ତମ୍ୱ ।

ସତରେ କେଡେ ସଂଘର୍ଷ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଏ ଜୀବନ । ଏଠି ସମସ୍ୟା ଉପରେ ସମସ୍ୟା।

ଏସବୁକୁ ଖାତିର ନ କରି ଆଗେଇ ଚାଲିଥାଏ ମୁଁ,

କେବଳ ଖବର ପରିବେଷଣ ପାଇଁ ।

କଛି ସମସ୍ୟାକୁ ଲୋକ ଲୋଚନକୁ ଆଣିବା ପାଇଁ।

ଉପସ୍ଥାପନା କରିଥାଏ,

ନିତିଦିନ ଘଟୁଥିବା ଘଟଣାବଳୀକୁ, ଏକ ଖବର କାଗଜ ମାଧ୍ୟମରେ।

ଅଜବ ଏ ଦୁନିଆଁ, ଗଜବ ଏହାର ଚିତ୍ର ଓ ଚରିତ୍ର।

ଏଠି...

କେହି କିଛି ଦେଖନ୍ତି ନି,

କେହି କିଛି ଶୁଣନ୍ତି ନି, କେହି କିଛି କୁହନ୍ତି ନି।

ମୋ କଲମ କିନ୍ତୁ ଚିତ୍କାର କରି ଉଠେ, ଆଉ ମତେ କହେ..

ବାବୁ ଲେଖିଯାଅ .. ।

ହଠାତ୍ ମୋର ମନେପଡେ ,

ମହାଭାରତର ସେଇ କେଇପଦ ଶ୍ଳୋକ,

ୟଦା ୟଦା ହି ଧର୍ମସ୍ୟ..........

ତାପରେ ଆରମ୍ଭ କରେ ଲେଖା।

ସୁଧାରିବାକୁ ସମାଜର ଅନେକ ଅବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ।

ବିଭିନ୍ନ ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ କରିବାକୁ ।

ଆଉ ଆଣିବାକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନର ଛାପ। ।