ପ୍ରତୀକ୍ଷା

"ବୈଶାଖେ "ଚନ୍ଦନ ମିଶାଇ ଅଗୁରୁ

ଯତନେ ଚନ୍ଦନ ଘୋରି,

ଆସିଥିଲେ ପ୍ରିୟ ବୋଳନ୍ତି ଚନ୍ଦନ

ମନର ଆହଟ ଖୋଲି ।

"ଜ୍ୟେଷ୍ଠରେ" ଝାଞ୍ଜିରେ କୃଷ୍ଣଚୂଡା ରଙ୍ଗେ

କେତେ ମୁଁ ସଜାଇ ଥିଲି,

ତମ ପଥ ଚାହିଁ ମନ ହାଇଁପାଇଁ

ପ୍ରୀତି ପସରାକୁ ଖୋଲି ।

"ଆଷାଢ"ରେ ପ୍ରିୟ ପହିଲି ବର୍ଷାରେ

ମନକୁ ଭିଜାଉ ଥିଲି,

ତୁମ ଆଗମନ ବାଟ ଚାହିଁ ଚାହିଁ

ନିରାଶରେ ବିତାଇଲି ।

"ଶ୍ରାବଣରେ" ଧାରା କଲା ପଥହରା

ବିରହରେ ଭିଜେଇଲା,

ବିଜୁଳି ବେଗରେ ଛାତିର ସ୍ପନ୍ଦନ

ପ୍ରଖର ଗତି କରିଲା ।

"ଭାଦ୍ରବେ" ଶରତ ଶଶୀର କାନ୍ତିରେ

ମନ ଲୋଡୁଥିଲା ତୁମକୁ,

ଜହ୍ନ ଜୋଛନାରେ କରି ପ୍ରେମ ଳାପ

ସାନ୍ତ୍ଵନା କରନ୍ତି ହୃଦକୁ ।

"ଆଶ୍ଵିନେ" ଯଦି ଆସିଥାନ୍ତ କାନ୍ତ

ଉଦ୍ ବେଗ ହୁଅନ୍ତା ଶାନ୍ତ,

ନଈର ପଠାରେ କାଶତଣ୍ଡୀ ମେଳେ

ମିଳନେ ହୁଅନ୍ତେ ପ୍ରୀତ ।

"କାର୍ତ୍ତିକେ" ଦୀପାଳି ଜାଳି ବସିଥିଲି

ତୁମ କଥା ଭାଳି ଭାଳି,

ଆସିଥିଲେ ସାଥି ରଚିଥାନ୍ତେ ପ୍ରୀତି

କହିଥାନ୍ତି ମନ ଖୋଲି ।

" ମାର୍ଗଶିରେ" ହିମ କାକର ବିନ୍ଦୁରେ

ଛିଟୁକୁଥିଲା ହୃଦରେ,

ଲୋଟିଥାନ୍ତି ଥରେ ଉଷୁମ ସ୍ପର୍ଶରେ

ଛନ୍ଦି ବାହୁ ବନ୍ଧନରେ ।

"ପୌଷ"ରେ ପୀରତି ପ୍ରତୀକ୍ଷାରେ ଥିଲି

ତୁମ ବାଟ ଚାହିଁ ଚାହିଁ,

ମଧୁ ଭରା ଓଠ ଚୁମ୍ବିବାକୁ ଥରେ

ମନ ହେଉଥିଲା ବାଇ ।

"ମାଘରେ" ବାଘୁଆ ଶୀତର ପ୍ରକୋପେ

ଅଙ୍ଗ ସାରା ଥରୁଥିଲା,

ହାସ ପରିହାସେ ରଚିବାକୁ ସାଥି

ମନ ମୋର ଲୋଡୁଥିଲା ।

"ଫାଲଗୁନେ" ଦୋଳି ସଜାଇ ରଖିଲି

ଅପେକ୍ଷାରେ ବସିଥିଲି,

ଆସିଥିଲେ ପ୍ରେମ ରାଗିଣୀ ସୁରରେ

ଗାଇଥାନ୍ତେ ଝୁଲିଝୁଲି ।

"ଚୈତ୍ର"ରେ ଚଇତି ପବନେ ମନକୁ

ଶିହରଣ କରୁଥିଲା,

ଆସିଥିଲେ ପ୍ରିୟ ମୃଦୁ ମଳୟରେ

ହଜିଥାନ୍ତେ ଦୁହେଁ ଭଲା ।

ମାସ ବିତିଗଲା ଋତୁ ବଦଳିଲା

ଦେଖା ତ ମିଳିଲା ନାହିଁ,

କଥା ଦେଇଥିଲ ଆସିବ ନିଶ୍ଚୟ

ମୋ ପ୍ରତୀକ୍ଷାର ଅନ୍ତ ନାହିଁ ।

ନିଃଶ୍ଵାସ ପ୍ରଶ୍ଵାସେ ଶିରା ପ୍ରଶିରାରେ

ପ୍ରାଣ ବିନ୍ଦୁ ତୁମେ ପ୍ରିୟ ,

ଛଳନାରେ ଖାଲି ହୃଦ ଜଳାଇଲ

ମନ ମୋ ହେଲା ଅଥୟ ।

ବେଳ ଗଡ଼ିଗଲା କାଳ ସରିଗଲା

ବିତିଗଲା ବାରମାସ ,

କଥା ଦେଇ କଥା ରଖି ନ ପାରିଲ

ଅମୃତ ଵି ଲାଗେ ବିଷ ।

ଉଷାରାଣୀ ପଣ୍ଡା,ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶ ।