ପ୍ରଣୟର ଅନୁରାଗେ

କେଉଁ ଫୁଲ ସଙ୍ଗେ ତୁଳନା କରିବି

ଆଲେ ମୋ ଫୁଲେଇ ରାଧା ।

ଫୁଲ ଜାତି ଜାତି ଗଣିକା ପ୍ରଜାତି

ମୋ ମନ ଦେଉଛି ବାଧା ।।

ଫୁଲ ପରି ତୋର ରୂପ ଟି ସୁନ୍ଦର

ମଧୁଝରା ମଧୁଝରା ।

ମଧୁମକ୍ଷିକା ତ ଚୁମନ୍ତି ଫୁଲକୁ

ହେଇ କେତେ ଆତ୍ମହରା ।।

ହେଲେ ତୁଯେ ମୋର ଏକା ଆପଣାର

ପୀରତିର ଲଗନରେ ।

ନିଜକୁ ସେମିତି ସମର୍ପି ଦେଇଛୁ

ମୋ ପାଇଁକି ତୋ ମନରେ ।।

ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ଚମ୍ପା ଏକା ଉଚିଷ୍ଠ ନହୋଇ

ଦେବ ମସ୍ତକରେ ଲାଗେ ।

ହେଲେ ହେବୁ ଯଦି ଚମ୍ପାବତୀ ମୋର

ପ୍ରଣୟର ଅନୁରାଗେ ।।