ଆମର ନୂଆଁଖାଈ

ଜିଇଁଥାଉଁ ଯେତେକି ଦିନ୍

ଭାବର ଡୋରୀରେ ବନ୍ଧା ହେତକି ଦିନ୍

ଘିଚି ଆନସି ନୂଆଁଖାଈ ର ମହକ 

ଜୀବନ ସାରା ଭୁଲି ନାଇଁ ପାରୁ ସେ ଦିନର ସଉକ

ମୋର୍ ମା,ବହେନ୍ ମାନକୁ ନୂଆଁଖାଈ ଜୁହାର 

ସକାଳୁ ଉଠି ସଜାସୁ ଆମେ ଘର ଦୁଆର 

ଏକ ହେସନ ଦଦା ଭାଇ ମାନେ

ସଭେ ହସିସୁ ଆମେ ଗୁଟେ ଟୁଣେ ।

ଦୁଃଖ ସୁଖ ଭୁଲି ମନ ମିସାସୁ ଗୁଟେ ମନେ

କେଡେ ଗହ-ଗହ,ମହ-ମହ ଥି ନୂଆଁ ଖାଇସୁ ଗୁଟେ ଜୀବନେ

ପାସରି ଦେମା ଆଘର ଫୁଲା ରୁଷା

ଫେର ଏକ ହେମା ଜୀବନ ସାରା ।

ଖରା ତରାନ ଖଟି କରି ଧାନ ବୁନିଥିସି ଚାଷୀ

ଉସତ ହେସି ନୂଆଁ ଧାନ ଆର୍ ନୂଆଁ ଚୁରାକୁଣା କେ ଦେଖି

ଚାଷୀର ନୂଆଁ ଧାନ କେ ନୂଆଁ ପତର ଥି ବତର

ପଶ୍ଚିମ ଓଡ଼ିଶାର ବଢ଼ଖା ତିହାର ସମକୁ ମର ।

ଭାତ,ଦାଏଲ ଲେଥା ତରକାରୀ

ଖଳି ଦନା ଥି ଖାଇସୁ ମାନମାରି

ଘର ଘରକେ ଖିରି ପିଠା 

ଖାଇଦେଲେ ଭୁଲିନାଇ ପାରୁ ଜୀବନ ସାରା ।

ବଡ଼ ବଡ଼କେ ଜୁହାର ଭେଟ

ଦେଖିକରି ପୁର୍ସି ପେଟ

ମା ଇଷ୍ଟଦେବୀ କେ ମୁଡ଼ିଆ ମାରି

କିଏ ପାରିବା ଅଲଗା ରହି ।

ପଶ୍ଚିମ ଓଡ଼ିଶାର୍ ବଢ଼ଖା ତିହାର୍ ବଡ଼ ମାନକେ ମୋର ନୂଆଁଖାଈ ଜୁହାର ।

     ଦୁଃଖ ଗଲା ସୁଖ ଗଲା ଫେର୍ ଏକ ହେବାର ଦିନ୍ ପଳେଇ ଆସିଲା,ଆଘର ଫୁଲା ରୁଷା ଝଗଡା-ପାତି କେଚେର-ମେଚେର କେ ପାସରି କରି ଗୁଟେ ପତର ଥି ଫେର୍ ନୂଆଁ ଖାଇମା ଆର୍ ଇଷ୍ଟଦେବୀ କେ ମୁଡ଼ିଆ ମାରି ହସି ହସି ଦିନ ଗନମା ଇଟା ମୋର ଗୁହାରି ।