ଆଧୁନିକ ସ୍ମାର୍ଟ ସିଟି

    

  ଆମ ରାଜଧାନୀ ସତେ ଆହା କି ସୁନ୍ଦର

  ଆଧୁନିକ ସ୍ମାର୍ଟ୍ ସିଟି ଖ୍ୟାତି ତା ଅପାର ।

  ପ୍ରତିଦିନ ଲମ୍ବୁଅଛି ତାର କଳେବର      

  କେତେ ପଲ୍ଲୀ ସାହି ବସ୍ତି ବିହାର, ନଗର ।

  ନିତି ହୁଏ ଗଢା କେତେ ଆଧୁନିକ ଘର

  ଆରେକେ ଆରେକୁ ବଳି ଆହାକି ସୁନ୍ଦର ।

  ମନେ ହୁଏ ସବୁ ଏଠି ସୁଖି ପରିବାର

  ଆଲୋକିତ ଇଲାକା ଏ ଖୁସିର ଜୁଆର ।

  ସବୁ ତ ଓଲଟା, ଭରା ଅମା ଅନ୍ଧକାର

  ଅସଜଡା ଭିତରଟା ଉଜୁଡା ସଂସାର ।

  ବାପ ପୁଅଙ୍କର ଏଠି ଭିନେ ଭିନେ ଘର

  ଭାଇ ତ ଭଗାରୀ ପୁଣି ମାଆ ସାତ ପର ।

  ବାପା ଠାରୁ ବେଶି ଏଠି ଶଶୁର ନିଜର

  ଜ୍ୱାଇଁ ପାଇଁ ସିଏ କାଳେ ସାକ୍ଷାତ ଈଶ୍ୱର ।

  ଉଆସ ପରିକା ପୁଣି ଅଛି କେତେ ଘର

  ପତି ପତ୍ନୀ କେହି କାର ନୁହନ୍ତି ନିଜର ।

  ଅବାଟରେ ଚାଲେ କାହା ଏକମାତ୍ର ପୁତ୍ର

 କଳା ଟଙ୍କା ପାଇଁ ପୁଣି କିଏ ଖୋଜେ ସୂତ୍ର । 

  ବିଦେଶରେ ରହିଛନ୍ତି ପିଲାମାନେ କାର

  ବୁଢା ବୁଢ଼ୀ ସାଜିଛନ୍ତି ଏଠି ଚୌକିଦାର ।

  ଅଛି ପୁଣି ଘର କେତେ ହୁଏନି ରୋଷେଇ

  ଖିଆପିଆ ହୁଏ ସବୁ ବାହାରୁ ମଗେଇ ।

  ଅଛି ଭାଇ ଏସହରେ ଏମିତିଆ ଘର

  ବାପପୁଅ ମିଶି ଯହିଁ ପିଅନ୍ତି ବିଅର ।

  ମାଆ ଝିଅ ଧୂମପାନ କରୁଥାନ୍ତି ମିଶି

  ମଦିରା ପିଅନ୍ତି ସାରା ପରିବାର ବସି ।

  ପଡିଶା ଲୋକଙ୍କୁ ଏଠି ଚିହ୍ନିବାଟା କଷ୍ଟ

  ଚିହ୍ନିଲେ ବି ଅନେକଙ୍କ ସମ୍ପର୍କ ତ ନଷ୍ଟ ।

  ବାବାମାନଙ୍କର ଏଠି ମହିମା ଅପାର

  ଅଛି ତେଣୁ ଏଠି କେତେ ଆଶ୍ରମ ତାଙ୍କର ।

  ବାପା ପାଇଁ ଯାଗା ନାହିଁ ରହିବାକୁ ଘର

  ବାବାଙ୍କ ପାଇଁକି ଗଢା ସୁନ୍ଦର ମନ୍ଦିର ।

  ଗହୀର ବିଲକୁ ଏବେ ମାଡୁଛି ସହର

  ବର୍ଷାଦିନେ ଘରେ ପଶେ ପାଣିର ଜୁଆର ।

  ଧନ୍ୟ ଆମ ରାଜଧାନୀ ଜାଣେକି ମନ୍ତର

  ଗାଁ ଭୁଲି ଲୋକେ ଏଠି ତୋଳୁଛନ୍ତି ଘର ।