व्यथा भारतमातेची

स्वातंत्र्य मिळूनही भारतमाता

शोक करूनी रडत होती

सुजलाम सुफलाम देश माझा

कुठे हरवला शोधत होती

दुःखी आहे भारतमाता

पाहूनी भारत आजचा

स्वार्थासाठी पाय खेचतोय

माणूस इथे दुसऱ्याचा

कष्ट करूनी बळीराजा

पिकवतो धान्याचे मोती

परि भ्रष्टाचाराच्या दलदलीत

कष्ट त्याचे मातीमोल ठरती

नाही थांबले अजूनही

महिलांवरचे अत्याचार

अपेक्षांचे ओझे वाहत

फिरतोय सुशिक्षित बेकार

घेऊनी प्रेरणा महापुरूषांची

आठव क्रांतीवीरांचे बलिदान

घडव आदर्श भारत माणसा

विकू नको तू स्वाभिमान...