सावित्रीचा वसा असा

ज्योतीबांनी घेतला ध्यास

सावित्रीबाईंची आस

धरी शिक्षणाची कास

प्रथम शिक्षिका खासll१ll

केला उभा शिक्षणाचा

पाया जगी रोवियला

घरा घरांतून लेक

जाऊ लागे शिकायलाll२ll

लोक मारी शेण गोळे

सहन करीत सारे

वाही शिक्षणाचे वारे

चमकवले हो तारेll३ll

केली न कशाची पर्वा

चुल व मूल भावना

मोडीत काढत दिला

शिक्षणाचा मार्ग सर्वांll४ll

अनाथांची होई माई

भुकेलेला खाऊ घाली

माया लावत हो घास

पांघरुन ऊब देईll५ll

चटया विणून लावी

वस्तीगृहा त्या हातभार

कष्टातून उभं हे सारं

सावित्रीबाई हो थोरll६ll

कर्तृत्वानं मोठी झाली

जग जिंकुनीया गेली

मना मनात कोरली

सावित्रीबाई माऊलीll७ll

शिक्षणाने मिळवून

दिला आम्हा जगी सन्मान

सावित्रीच्या हो लेकी आम्ही

आहे आमचा अभिमानll८ll