नको वाटत कधी – कधी ...

हृदयहीन जगात वावरताना ,

स्वतः ही निर्दयी होणं ...

नको वाटत कधी – कधी ...

यालाच मोठं होणं म्हणतात का ?

पडतो प्रश्न कधी – कधी ...

भीती वाटताच आठवणारी ,

ती उबदार कुशी आईची ...

सरताच सावली संकटाची ,

ती वाहावी नकोशी !!!

नको वाटत कधी – कधी ...

जगाशी कसं वागावं ?

की जगाला कसं सजवावं ?

पडतो प्रश्न कधी – कधी ...

वाव द्यावा सौंदर्याला , असं वाटताच !

पाहून त्यातील दंभाला ,

नको वाटत कधी – कधी ...

लोकांच्या चेहेर्‍यांचे खोटे चेहरे ,

आपल्याला ही घालावे लागतील ...

त्यांच्या पायांतील वाकड्या वाटा ,

आपल्याही वाटे येतील ...

त्यांच्या प्रमाणेच आपलं ही ...

बालपण हरवून जाणार , हे कळताच ...

नको वाटत सारं काही ...