मन विचार पुंजका

मन पाखरू वेल्हाळ

उंच उडतो आकाशी |

मेघासवे खेळूनिया

छान काढतो नकाशी ||१||

मन उमंग तरंग

फिरे इकड़े तिकड़े |

जातो क्षणात कुठेही

क्षणातच चोहीकडे ||२||

मन जोहरी स्वच्छंदी

जसा निसर्ग पारखा |

नभी मेघांना पाहून

नाचे मयुर सारखा ||३||

मन विचार पुंजका

राही आनंदात मग्न |

दुःख येताच जीवनी

मग होत असे भग्न ||४||

मन चंचल अस्थिर     

नसे कधी धाऱ्यावर |

जाई पहाता पहाता 

भ्रमणास ताऱ्यावर ||५||    

मन उधाण वाऱ्याचे

जशी भयान भरती |      

लाटा खवळती खूप

निळ्या सागरा वरती ||६||