ध्यासातला चंद्र

ध्यासातला चंद्र माझ्या

आहे थांबला त्या तिथे

रम्य वाट नागमोडी 

जाऊन थांबते जिथे

चाले जीवन प्रवास

विसावा स्थान ते आहे

मार्ग भासे जरी सोपा

साध्य ते कठीण आहे

झळा असतील कधी

कधी स्पर्शतील धारा

लख्ख असेल चांदणे

कधी साहणे अंधारा

किती भेटती सोबती

जाती कितीक सोडुनी

वाट नाही सोडायची

आता उगा अर्ध्यातूनी

मार्ग हा सुकर झाला

लाभता सद्गुरुकृपा

ध्यास प्राप्तीचा लागला

परमेशा चंद्ररूपा