आभाळ

आभाळ बोलते काही

ढगांनाही उमजत नाही

होते आताच ते निरभ्र

काळोखात हरविले ते शुभ्र ||१||

आभाळ बोलते काही

ढग दाटले नभी जरी

वाट पाहते पावसाच्या सरी

धरतीवर येण्याची घाईच बरी ||२||

आभाळ बोलते काही

धुंद वारा हा सैरावैरा वाही

ढगांचा गडगडाट लई

भरलेले आभाळ क्षणात रिते होई ||३||

आभाळ बोलते काही

सरकन विज चमकुनी पाही

पावसाच्या मग त्या सरी

न बरसताच निघून जाई माघारी ||४||