સુધી

આંખથી દૃશ્યો ગયાં છે મન સુધી

આગ પહોંચી ગઈ હવે ઉપવન સુધી.

 

એ પછી એકાંતમાં જઈને રડ્યાં,

જે મને છોડી ગયાં નિર્જન સુધી.

 

મીણ ક્યાંથી થાય એ પથ્થર મટી!

કાકલૂદી ગઈ ભલે ક્રંદન સુધી.

 

ટેરવેથી સ્પર્શ તો પાછા વળ્યા

ક્યાં ભુજાઓ ગઈ છે આલિંગન સુધી!

 

એ જ છે મારા પ્રયાસો કે હવે,

આ તરસ ના જઈ શકે તડપન સુધી.