સાગર

પર્વત પિતાને ખોળે રમતી,

યુવાની ધારણ કરતાં જ 

પર્વતને છોડીને દોડી નીકળી.

ધસમસતી ધસમસતી, નથી કોઈની પરવા.

ક્યાં જતી હશે ? કેટલો થનગનાટ છે !

અરે ! એ તો જઈ રહી છે સમર્પિત થવા.

પોતાની મધુરપ છોડીને સાગરમાં સમાવા.

ખબર છે મધુરપ ખારાશમાં વિલીન થવાની.

છતાં પણ જઈ રહી છે સાગર પાસે.

એને જ તો પ્રેમ કહેવાય.