મન

મન મારું આસમાની કરતું નિત ગગનવિહાર.

જાતજાતનાં ભાતભાતનાં હોય એના વિચાર.

પાલવ કલ્પનાનો ઝાલીને ઉડ્ડયન એ કરનારું,

પવન કરતાંય જાય પહેલું રહેતું સદા એકધારું.

સજાવે સપ્તરંગી સોણલાં ન હોય જેનો અંત,

દૂર હોય સચ્ચાઈથી તો પણ રાખ્યે જાય ખંત.

થઈને બેકાબૂ જાણે અશ્વ વિના હોય લગામ,

મનચાહ્યું મેળવવાને એને હૈયે એક જ હામ.

વ્યાપ એનો એટલો કે અંતર ન માપી શકાય,

રોકીરોકી થાકું તોય એ કદીએ ના એ પકડાય.