કવિતા

ઈશની પ્રેરણા બનીને અવતરે છે કવિતા.

શબ્દો સંવારી એમાં પ્રાણ ભરે છે કવિતા,

કવિની ઊર્મિ અક્ષરદેહે આકાર પામનારી,

જાણે કે એના હૃદયને એ ચિતરે છે કવિતા.

પ્રસૂતાવત હોય છે દશા સર્જકની એ વેળા,

ક્યારેક અંતિમ ચરણે નામને ધરે છે કવિતા.

નથી કેવળ વિનોદ કે મોજમજા એમાં હોતી,

સનાતન સત્યો કવિ હૃદયથી ઝરે છે કવિતા.

ઉરના સ્પંદને ઈશવાણી રખે બની જનારી,

વાચકની પ્રસન્નતામાં વળી એ ઠરે છે કવિતા.