దివ్యవనం

హిమాలయ పర్వత శ్రేణుల్లో, మనుషుల కంటికి కనిపించని ఒక రహస్య ప్రదేశం ఉంది. దాని పేరే "దివ్యవనం".

పురాణాల ప్రకారం, ఈ వనంలో చెట్లు వేదాలను జపిస్తాయి, అక్కడి సెలయేళ్ళు "ఓంకార" నాదంతో ప్రవహిస్తాయి. సాక్షాత్తు ఆ పరమశివుడు ధ్యానం చేసుకోవడానికి ఎప్పుడో ఒకసారి ఈ వనానికి వస్తాడని ఋషులు చెప్పుకుంటారు..

🙏 కేశవుడి సంకల్పం

కానీ, ఆ వనంలోకి ప్రవేశించడం సామాన్యులకు సాధ్యం కాదు. అయితే, శ్రీహరిపురంలో కేశవుడు అనే పరమ భక్తుడు ఉండేవాడు. అతను నిత్యం విష్ణుమూర్తిని పూజించేవాడు. అతని మనసులో ఒకే ఒక కోరిక ఉంది—తన స్వామికి, దివ్యవనంలో మాత్రమే పూసే "సహస్ర దళ పద్మం" (వెయ్యి రేకులు గల తామర పువ్వు) సమర్పించాలి అని..

అందరూ అతన్ని నిరుత్సాహపరిచారు. "అది మృత్యువుతో సమానం, ఆ వనంలోకి వెళ్ళినవారెవరూ తిరిగి రాలేదు" అన్నారు. కానీ కేశవుడు, "నా స్వామి నన్ను కాపాడతాడు" అని నమ్మి ప్రయాణమయ్యాడు..

✨ మాయలు మరియు పరీక్షలు

కేశవుడు దివ్యవనం సరిహద్దుల్లోకి అడుగుపెట్టగానే, అడవి రంగులు మారిపోయాయి..

 మొదటి పరీక్ష (కామం/దురాశ):

   అతను నడుస్తుండగా, దారి పొడవునా బంగారు రాళ్ళు, వజ్రాలు కనిపించాయి. ఒక అశరీరవాణి, "కేశవా! ఈ సంపద తీసుకో, వెనక్కి వెళ్ళు. నువ్వు జీవితాంతం రాజులా బ్రతకచ్చు," అని పలికింది..

   కేశవుడు నమస్కరించి, "నా స్వామి పాదాల ధూళి ముందు ఈ సంపద నాకు గడ్డిపోచతో సమానం," అని ముందుకు సాగాడు..

  రెండవ పరీక్ష (భయం):

   కాసేపటికి అడవి భయంకరంగా మారింది. పెద్ద పులులు, విషసర్పాలు అతని చుట్టూ చేరాయి. కేశవుడు భయపడలేదు. కళ్ళు మూసుకుని, "ఓం నమో నారాయణాయ" అని జపించడం మొదలుపెట్టాడు..

   ఆశ్చర్యకరంగా! ఆ మృగాలన్నీ తలలు వంచి, అతనికి దారి ఇచ్చి పక్కకు తప్పుకున్నాయి. భయం భక్తి ముందు ఓడిపోయింది..

🌺 సాక్షాత్కారం

చివరగా, కేశవుడు వనం మధ్యలో ఉన్న ఒక పవిత్ర సరస్సు దగ్గరకు చేరాడు. అక్కడ నీటి మధ్యలో వెయ్యి రేకులతో మెరిసిపోతున్న "సహస్ర దళ పద్మం" ఉంది..

కేశవుడు ఆనందంతో కన్నీళ్లు పెట్టుకుంటూ, ఆ పువ్వును కోయడానికి నీటిలోకి దిగాడు. చెయ్యి చాచి ఆ పువ్వును తాకబోయాడు..

అప్పుడు ఆ పువ్వు నుండి ఒక దివ్యమైన కాంతి వచ్చింది. ఆ కాంతిలో సాక్షాత్తు శ్రీమన్నారాయణుడు కనిపించాడు!

భగవంతుడు చిరునవ్వుతో ఇలా అన్నాడు:
"కేశవా! ఈ వనం నా స్వరూపం. ఇక్కడి సంపద నా మాయ. ఇక్కడి మృగాలు నా శక్తి. నువ్వు పువ్వు కోసం రాలేదు, నన్ను చూడాలన్న నీ 'అంతర్మధనం' నిన్ను ఇక్కడిదాకా తెచ్చింది. నీ భక్తికి మెచ్చాను."

కేశవుడు స్వామి పాదాలపై పడ్డాడు. "స్వామీ, ఈ పువ్వును నీ పాదాలకు సమర్పించాలనుకున్నాను," అన్నాడు..

అందుకు విష్ణువు, "నిర్మలమైన నీ మనసే నాకు అత్యంత ఇష్టమైన సహస్ర దళ పద్మం. అది ఎప్పుడో నాకు అర్పించావు," అని ఆశీర్వదించి అంతర్ధానమయ్యాడు..

📜 కథలోని నీతి:

"దేవుడు అడవుల్లోనో, గుడుల్లోనో లేడు. నిష్కల్మషమైన భక్తుని హృదయంలోనే ఆయన ఎప్పుడూ కొలువై ఉంటాడు..

-kadem kiran