ପାଠୁଆ ଓ ଅପାଠୁଆ

ମନୋଜ ଓ ପ୍ରଶାନ୍ତ ପିଲାବେଳର ସାଙ୍ଗ ।ଉଭୟ ସାଙ୍ଗହେଇ ନାଚଗୀତଠୁ ଆରମ୍ଭ କରି ସବୁଥିରେ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଭାଗନିଅନ୍ତି । ପରୀକ୍ଷାରେ ମନୋଜ ଅଧିକ ନମ୍ବର ଆଣେ ଆଉ ପ୍ରଶାନ୍ତ ଫେଲ ହୁଏ ।ମାତ୍ର ୧୪ ବର୍ଷ ବୟସରେ ଅଷ୍ଟମ ଶ୍ରେଣୀ ପଢାଛାଡି ବାହାରିଲା କଟକ ସହର । ମାୟା ନଗରୀ ,ଏଠି ଭାଗ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା ହୁଏ ,କିଏ ଅମୀର ପାଲଟି ଯାଏ ତ କାହାର କପାଳ ଫାଟେ ।ଭାଗ୍ୟ ସହ ଯିଏ ନିଜକୁ କର୍ମବୀର ହୋଇପାରିଲା ସେ ଉଧେଇଲା । ତାର ମାମୁର କୃପାରୁ ଜଣେ ମାରୱାଡିର ଫେନସି ଦୋକାନରେ ରହିଲା ।ମାସକୁ ଦରମା ୨ ହଜାର ଆଉ ଖାଇବା ପିଇବା ସବୁ ମାଗଣା ।ମଝିରେ ମଝିରେ ବୋନସ ବି ଅଛି ।ପୁଣି ମାଲିକର ଅନୁପସ୍ଥିତିରେ ଚୋରିଚାରି ଅଛି । ଘରେ ମାଆ ବାପା ଭଉଣୀ ।ବାପା ମାଆ ରୋଜଗାରରେ ଘର ଚଳି ପୁଣି ବହକେ । ସବୁ ଗାଁ ଫଣ୍ଡରେ ସୁଧିଆ ଲାଗେ ।

ମନୋଜଟି ଭାରି ବୁଦ୍ଧିଆ ଆଉ ପାଠରେ ଆଗୁଆ ପିଲା ।ଗାଁ ସ୍କୁଲରେ ଦଶମ ଶ୍ରେଣୀ ଟପର ହେଲାପରେ +2 ପଢିବାକୁ ବି ଟଙ୍କା ନାହିଁ । ତା ବାପା ହାତ ଉଧାରି କରି ଭାରି କଷ୍ଟେମଷ୍ଟେ କଲେଜରେ ନାଁ ଲେଖେଇ ଦେଲେ ।ଖାଲି କଲେଜରେ ନାଁ ଲେଖିଦେଲେ ତ ସବୁ ସରିଯାଏନା । ବାହାଘର ପରେ ବୁହାଘର ପରି ଖାତା ବହି ଅମୁକ ସମୁକ ରେ ଟଙ୍କା ଯୋଗାଡ ଅସମ୍ଭବ ହେଇ ପଡୁଥାଏ । ସମୟ ବାହାର କରି ଅଳ୍ପ କିଛି ଟିଉସନ କରି +2 ପରୀକ୍ଷା ସରିଲା । କଲେଜ ଟପର । ପୁଣି ଚିନ୍ତା ବଢିଗଲା । କଣ କରିବ କିଛି ଭାବି ପାରିବଲୀନି ।ପରିଶେଷରେ ସିଟି କରି ସମାଜକୁ ଆଲୋକ ଦେବାକୁ ଚିନ୍ତା କଲା ।ଗାଁ ମାଷ୍ଟ୍ରେ ହୋଇ ଗାଁ ର ତ ସେବା କରିବ ।ନିଜ ହାତରେ ନୂଆ ଭାରତ ନିର୍ମାଣର ଜଣେ ବିନ୍ଧାଣି ହେବ । ପୁଣି ନିଜ ଗାଁ ମାଟି ସ୍ୱର୍ଗଠାରୁ ବଡ । ପରମ ସୌଭାଗ୍ୟ ତାର । ଆର୍ଥିକ ସଙ୍କଟ ସତ୍ୱେ ସିଟିରେ ଭଲନମ୍ବର ରଖି ଚାକେରୀ ଅପେକ୍ଷାରେ ।

ପ୍ରଶାନ୍ତ ଘର ଦିନକୁ ଦିନ ବଦଳିବାକୁ ଲାଗିଲାଣି ।ଝାଟିମାଟିର ଘର ବିଜୁପକ୍କାଘର ଯୋଜନାରେ ନୂଆ ରୂପରଙ୍ଗରେ ସଜେଇ ହୋଇଗଲାଣି ।ଗାଁ ରାଜନୀତିରେ ମାଆବାପା ନାଁରେ ଦି ଦିଟା ଘର କରିସାରିଲାଣି ।ବାଡିରେ ଟ୍ୟୁବୱେଲ ପାଇଖାନା ।ବ୍ୟାଙ୍କ ଖାତାରେ ଲକ୍ଷଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା । ପୁଣି ଟ୍ୟାକ୍ସି ଭଡାରେ ଲଗାଉଛି । ଛୋଟଛୋଟ କଣ୍ଟ୍ରାକ୍ଟି କରୁଛି । ସମୟ ସୁଅରେ ସୁନ୍ଦରୀ ଆଉ କଲେଜ ପଢୁଆ ଝିଟିଏ ତାର ଜୀବନ ସାଥି ହୋଇଛି । ଦିନେ ସଂନ୍ଧ୍ୟାରେ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ସହ ବସି ଗପସପ କରୁକରୁ ମନୋଜକୁ କଟାକ୍ଷ କରିବାକୁ ପଛାଇ ନାହାଁନ୍ତି । ହସିହସି ମନୋଜ କହିଛି ଆଜିକାଲି ମହାକାଳ ଫଳର ଚାହିଦା ବେଶି ।ଶିକ୍ଷିତ ସ୍ୱଳ୍ପ ଆୟଧାରୀ ପରେପକାରୀ ମଣିଷକୁ କିଏ ପଚାରେ , ସମସ୍ତଙ୍କର ନଜର ଅନ୍ୟର ଧନ,ସମ୍ପତ୍ତି ଆଉ ସୁନ୍ଦରତା ଉପରେ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ପିତା ଧନୀଶାଳି ଜ୍ୱାଇଁ ଚାହାଁନ୍ତି । ପ୍ରତ୍ୟେକ ଯୁବକ ଯୁବତୀ ସୁନ୍ଦର ଚେହେରା ଆଉ ଟଙ୍କା ପଚରେ ପାଗଳ ।ସମସ୍ତେ ମିଛରେ ଖୋଜନ୍ତି ଭଲ ମଣିଷ ହେଲେ ଧନ ଆଉ ରୂପ ଯେଉଁଠି ସେଇଠି ହଜିଯାଆନ୍ତି । ଆଜି ତ ବେପାରୀଟିଏ ଶିକ୍ଷକ ଠାରୁ ବହୁଗୁଣା ଦାମୀ ହୋଇଗଲାଣି ।ସତରେ ଯେବେ ମଣିଷ ବୁଝିବ ବେପାରୀ ଆଉ ଗୁରୁର ମର୍ଯ୍ୟାଦା ସେତେବେଳେ ଦେଶରେ ଶାନ୍ତି ଆସିବ । ଅର୍ଥର ପାହାଡ ତଳେ ଆଜି ବିବେକ ,ଚରିତ୍ର ,ନ୍ୟାୟ,ଧର୍ମ ଲୁଚିଯାଇଛି । କହି କାନ୍ଦିପକାଇଲା ମନୋଜ ।

ସମୟ ଓ ଜୁଆର ଭଟ୍ଟା କାହାକୁ ଅପେକ୍ଷା କରେନା । ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ଆମାବାସ୍ୟାରେ ନିଜର ପ୍ରକୋପ ଦେଖାଇଲା ପରି ମଣିଷ ପାଖରେ ଧନ ,ସୁନ୍ଦରତା ଥିଲେ ଦେଖେଇ ହୁଏ । କହିବୁଲେ ତା ସମ କେହି ନାହିଁ ହେଲେ ସେ ଜାଣିପାରେନା ଜୁଆର ପରେ ଭଟ୍ଟା ପଡେ ବୋଲି । ଆଜି ଯିଏ ସୁନ୍ଦର କାଲି ଯେ ସେ ବିକଟାଳ ନହେବ ବୋଲି କେବଳ ସମୟ ଉତ୍ତର ଦେବ ।କାଳବଳେ ଅଳ୍ପ ବେତନ ଭେଗୀ ମନୋଜ ଗାଁଠୁ ଦୂର ରାଇଜରେ ଶିକ୍ଷକତା ଜୀବନ ଆରମ୍ଭ କରିଛି । ତାର ଜୀବନ ସାଥୀ ହୋଇଛି ସଂପୂର୍ଣ୍ଣା। ପୁରୁଷୋତ୍ତମ କ୍ଷେତ୍ରର ଝିଅ ସେ । ଗୁଣଗ୍ରାମ କେଉଁଥିରେ ଉଣା ନାହିଁ ତାର । ମଧ୍ୟମ ଉଚ୍ଚତା ବିଶିଷ୍ଟ ସାବନା ରଙ୍ଗର ହୃଷ୍ଟପୃଷ୍ଟ ରମଣୀ ସେ । ସବୁବେଳେ ହସହସ ମୁଖ । ଉଭୟ ଉଭୟଙ୍କ ପ୍ରତି ଆନ୍ଦନରେ ସ୍ନେହଭରା ବ୍ୟବହାର । ଝିଅ ଚିନୁକୁ ନେଇ ତାଙ୍କ ସଂସାର ରଥ ଆଗକୁ ଆଗକୁ ମାଡି ଚାଲିଥାଏ ।ତାଙ୍କର ବଡ ସଂପତ୍ତି ଥିଲା ଉତ୍ତମ ବୁଝାବଣା । ସେପଟେ ପ୍ରଶାନ୍ତ ଧିରେଧିରେ ଧନଶାଳୀ,ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ହେବାରେ ଲାଗିଥାଏ ।ସମୟ ତା ପାଖରେ ଭାରି ଅଭାବ ।ଚାରି ଚାରିଟା ବସ,ଆଠଟା ଟ୍ରକ ,ଇଟା ଫ୍ୟାକ୍ଟ୍ରି,ସିମେଣ୍ଟ ଗୋଦାମ ।ରାତି ଚାରିରୁ ରାତି ବାର ବାହାରେ କଟେ । ଘରକୁ ଫେରିଲେ ସ୍ତ୍ରୀ ସହ ଝଗଡା । କେତେବେଳେ ଖର୍ଚ୍ଚର ହିସାବକୁ ନେଇ ତ କେତେବେଳେ ମଦ ଯୋଗୁଁ । ସ୍ୱାମୀସ୍ତ୍ରୀ ସଂପର୍କ ଯେମିତିକି କେବଳ ଶାରୀରିକ ସଂପର୍କ ଆଉ ପିଲା ଛୁଆ ଜନ୍ମ ପାଇଁ କେବଳ । ଉଭୟଙ୍କ ମୁଖରେ ହସ ଲିଭଲିଭି ଆସୁଥିଲା ଧନ ଓ ସୁନ୍ଦରର ପବନରେ l