ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଝୁରୁଛି

କେତେ ଦିନ ତୁମେ ଶୟନ କକ୍ଷରେ

   ହାତେ ଚୁଡ଼ି ପିନ୍ଧି ବସିବ

ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନ ପରି ଭୀମର ରଡିରେ

   ମାନସରୋବରୁ ବାହାରିବ।

ମାଆ ମାଟି ଆଜି ଡାକୁଛି ତୁମକୁ

   ଦେଖାଅ ଗାରିମା ତୁମ

ରଣ ହୁଙ୍କାରେ ତୁରୀର ନାଦରେ

  ଆଗକୁ ବଢା କଦମ।

ମାଆର ପଣତେ ଲାଗି ଗଲେ ଦାଗ

   ଭଲକି ଲାଗିବ ତୋତେ

ଜାଗି ଉଠ ତୁମେ ଏ ଦେଶ ସନ୍ତାନ

   ବେଳତ ହେଲାଣି ଏତେ।

ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଝୁରୁଛି ଆଜିବି ବାପୁକୁ

  ଝୁରେ ସେ ଲୌହମାନବ

ସୁବାଷ ବୋଷ ଅବା ନେହେରୁଙ୍କୁ

   ନେଇ ସେ କରେ ଗୌରବ।

ଏଇ ମାଟିର ପୁଅ ଦେଶ ପାଇଁ ପରା

   ଦେଇଗଲେ ବଳିଦାନ

ତାଙ୍କରି ରକତ ଲେଖିଲା ସ୍ବାଧିନ

   କରୁଅଛେ ଜୟଗାନ।