ସଂଘର୍ଷ

ସଂସାର ଭିତରେ କଲୁ ଏକ ପାତ୍ର

ମନେ ଭରେ କେତେ ଖୁସି

ସମୟ ସହିତ ତାଳ ଦେବାପାଇଁ

ସହିଯାଏ ସବୁ ହସି।

ଚର୍ମର ଛାଉଣୀ କରିଛୁତ ମିଛେ

ଭିତରଟା ଅଟେ ପୋଲା

ଅସଂଖ୍ୟ ରୋଗର ଗନ୍ତାଘର କରି

ମୃତ୍ୟୁ ପଥ କଲୁ ମେଲା।

ଶଯ୍ୟାଶାୟୀ ହୋଇ ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ଯେବେ

ହେଉଥାଏ ଛଟପଟ

ଇତର ହସନ୍ତି ଇଙ୍ଗିତ କରନ୍ତି

"ପାପି"ର ଲଗାନ୍ତି ରଟ୍ଟ।

କରେନାହିଁ ଦୁଃଖ ସହୁଛିତ କଷ୍ଟ

ଭାଗ୍ଯର ଲିଖନ ଭାବି

ଜୀବନ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦୁଇଗୋଟି ପକ୍ଷ

ଏକକୁ ଆରେକ ଯୋଡି।

ଚାରୋଟି ତ ମୋତେ ଦେଇଛ ସାହାରା

ଯା'ଯୋଗେ ବିତେ ଜୀବନ

ପାଥେୟ କେବଳ ଧର୍ମ ନାମ ପୁଞ୍ଜି

ସାଇତିଛି କରି ପୂଣ୍ଯ।