ଶ୍ରବଣ କୁମାର

ରାମାୟଣ କାଳର ଏ ଅମୃତ ବଚନ, 

ଶାନ୍ତନୁ ଓ ଜ୍ଞାନବତୀ ନାମେ ଦିହେଁ ଜାଣ ।

ବେଦବର ଙ୍କୁ ସେ ଦିହେଁ ସନ୍ତୋଷ କରିଲେ, 

ଶ୍ରବଣ କୁମାର ନାମେ ପୁତ୍ରେକ ପାଇଲେ  ।

ବ୍ରହ୍ମl କିନ୍ତୁ କହିଥିଲେ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ବୁଝାଇ, 

କେବେ ବି ପୁତ୍ରକୁ ନେତ୍ରେ ଦେଖିବ ଯେ ନାହିଁ ।

ଯେବେ ଦେଖିବ ପୁତ୍ରକୁ ଦିହେଁ ସ୍ଵ ନେତ୍ରରେ, 

ଦୃଷ୍ଟି ହୀନ ହୋଇଯିବ ରଖ ଏ ମନରେ     ।

ଏଇ ପରକାରେ କେତେ ଦିନ ଗଲା ବିତି, 

ପୁତ୍ରକୁ ଦେଖିବା ଇଚ୍ଛା ହେଉଥାଏ ନିତି ।

ପୁତ୍ରକୁ ଦେଖିବା ମୋହ ଘାରିଲା ଦୁହିଁଙ୍କୁ, 

ଦେଖିବା ମାତ୍ରେ ଯେ ଦୁହେଁ ହାରିଲେ ଦୃଷ୍ଟିକୁ ।

ଦୃଷ୍ଟିହୀନ ହୋଇ ବି ପାଳିଲେ ପିତୃଧର୍ମ, 

ଲାଳନ ପାଳନ କଲେ ନ ରଖିଣ ମର୍ମ ।

ଉଚିତ ଶିକ୍ଷା ପାଇଣ କୁମାର ଶ୍ରବଣ, 

ପୁତ୍ର ଧର୍ମ ପାଳନରେ ବ୍ରତୀ ଥିଲା ଜାଣ ।

ଦିନେ ଚିନ୍ତା କଲା, ପିତା ମାତାଙ୍କୁ ସେ ନେବ, 

ଯଥାସାଧ୍ୟ ତୀର୍ଥାଟନେ ବାହାର ହୋଇବ ।

ଏହିପରି ଚିନ୍ତା କରି ଶ୍ରବଣ କୁମାର, 

ବାଉଁଶ ଗୋଟିକୁ ନେଇ କାନ୍ଧେ କଲା ଭାର ।

ସେ ଭାରେ ବସାଇ ପିତା ମାତାଙ୍କୁ ସେ ନେଲା

ଚାଳିଶି ଗୋଟି ତୀର୍ଥ ଯେ ବୁଲାଇ ଆଣିଲା ।

ଶ୍ରମ ଭାଙ୍ଗିବା ଆଶାରେ ଏକ ବୃକ୍ଷ ମୂଳେ

ପିତା ମାତା ଙ୍କୁ ରଖିଲା ଅତି ଯତନରେ ।

ପିତାଙ୍କ ଆଦେଶେ ପାଣି ଆଣିବାକୁ ଯାଇ

ଝରଣା ନିକଟୁ ପୁତ୍ର ଆଉ ନ ଆସଇ ।

ମନେ ଶଙ୍କା କରି ପିତା ମାତା ଯେ ତାହାର

ଉଚ୍ଚ ସ୍ଵରେ ଡାକିଲେ ରେ ଶ୍ରବଣ କୁମର ।

କାହିଁ ଗଲୁ ପୁତ୍ର ଆଉ ଫେରିନୁ କାହିଁକି

କିଛି ଅଘଟଣ ବାବୁ ତ ସାଥେ ହେଲାକି ।

ଏଇ ପରି କେତେ କାନ୍ଦି ଡାକ ଦେବାବେଳେ

ଅଯୋଧ୍ୟା ନରେଶ ଆସି ସେଠି ପହଁଚିଲେ ।

ଦେଖିଲେ ଅନ୍ଧ ଅଂଧୁଣି ଦୁହେଁ ବସି ଛନ୍ତି 

ହା ପୁତ୍ର ହା ପୁତ୍ର ବୋଲି ଉଚ୍ଛେ କାନ୍ଦୁଛନ୍ତି ।

କାହିଁଗଲୁ ପୁତ୍ର ଆରେ ଏକା କରି ଦେଇ

ତୃଷା ରେ ଅଧିର ହେଉ ଅଛି ଆମ ଦେହୀ ।

ଆଣି ଥିବା ଜଳ ଦେଇ ବୋଲନ୍ତି ରାଜନ

ପ୍ରଥମେ ନେଇ ଏ ଜଳ ଦିହେଁ କର ପାନ ।

ମୁଁ ଯେ ରାଜା ଦଶରଥ ଅଯଧ୍ୟା ନରେଶ

ପାରିଧି କୁ ଆସିଥିଲି ହୋଇଣ ହରଷ ।

ଅନତି ଦୂରରେ ଏକ ଝରଣା ପାଶରେ, 

ତୁମ ପୁତ୍ର ଯାଇଥିଲା ଜଳ ଉଦ୍ଧେଶ୍ୟ ରେ ।

ଯନ୍ତୁଟିଏ ବୋଲି ଭାବି ପେଷିଲି ମୁଁ ଶର, 

ଶର ଭେଦ କଲା ଯାଇ ତୋ ପୁତ୍ର ହ୍ରୁଦର ।

ପ୍ରାଣ ଗଲା ବେଳେ କହିଗଲା ମୋତେ ଯାଅ

ବେଗେ ଯାଇ ମୋ ପିତାଙ୍କୁ ଜଳ ନେଇ ଦିଅ ।

ତୃଷାରେ ମୋ ପିତାମାତା ପାଉଥିବେ କଷ୍ଟ

ଜଳ ପାନ କରାଇ ପୁରାଅ ତାଙ୍କ ଇଷ୍ଟ. ।

ନୃପତି ଙ୍କ ଠାରୁ ଶୁଣି ଦୁଃଖଦ ଖବର, 

କେଡେ ବଡ଼ କର୍ମ କଲ ଆହେ ନୃପବର ।

ଏ ବୃଦ୍ଧ ବୟସେ ଏକା ସେ ହିଁ ଥିଲା ସାହା

କି ଦୋଷ ଦେଖି ବିଧାତା ଛଡାଇଲା ରାହା ।

ଆମ ଅଭିଶାପ ତୁମେ ନିଶ୍ଚୟ ଭୋଗିବ

ହା ପୁତ୍ର ହା ପୁତ୍ର ବୋଲି ତୁମ ପ୍ରାଣ ଯିବ ।

ସେହି ଅଭିଶାପ ଦିନେ ଫଳିଲା ଅବଶ୍ୟ

ମଲାବେଳେ ଦଶରଥ, ରାମ ବନବାସ ।

ଶ୍ରବଣ କୁମାର କଥା ରହିଛି ରହିବ

ଯେଉଁ ଭଳି ପିତା ପୁତ୍ର ମଧ୍ୟେ ଥିଲା ଭାବ ।

ପିତା ମାତା ହିଁ ତ ବଡ଼ ସରଗ ସମାନ 

ପିତା ମାତାଙ୍କୁ ଯେ ପୂଜା କରେ ଦେଇ ମନ ।

ସକଳ ତୀର୍ଥ ର ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ ସେ ହୁଅଇ

ଶିବ ଗଣେଶ ଆଖ୍ୟାନ ଏହାତ କହଇ ।

ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ରେ ନବନୀତ କରିଛି ବର୍ଣନ

ଦୋଷାଦୋଷ ଥିଲେ କ୍ଷମା କର ସୁଧୀଜନ ।

ପାଳନ କର ହେ ପୁତ୍ର ଧର୍ମ ସଦା ବେଳେ 

ବଇକୁଣ୍ଠ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବ ଶଙ୍କା ନାହିଁ ତିଳେ ।