କାକର ତ ଥଣ୍ଡା

କାକର ତ ଥଣ୍ଡା

ତୁମ ମୋ ପାଈଁ

ଗଛ ପତରକୁ କିସ ?

ଭାବେ ଦୁହେଁ ଛନ୍ଦି

ଉଷୁମୁ ବଢାନ୍ତି

ଏହାତ ପ୍ରକୃତି ଦତ୍ତ ।।୧।।

ମା ଟି ଯିଏ ପ୍ରକୃତି ସିଏ

ଏ ହାଡ ଭଙ୍ଗା ଶୀତ

ତା'ର ବା କରିବ କିସ ?

ଉଚ୍ଚ ନୀଚା ଖାଲି

ସେମାନେ ବାଟନ୍ତି

ଯେ ଅଛି ଭାବେ ଗରିବ ।।୨।।

ବାଳୁତ ଶିଶୁଟି

ମା କୋଳରେ ଥାଇ

ଭାଵ କି ଜାଣେନି କିଛି ?

ମାଆ ଟି ତାର

ସେ ତା ନିଜର

ତାର ପଣତଟି ସବୁକିଛି ।।୩।।

ତା କୋମଳ ଅଙ୍ଗ

ମା ପାଇଁ କମ୍ବଳ

ଏଣୁ କାଖରେ ରହିଛି ଜାକି ।

ଚିରା ପଣତଟି

ଆଶୀର୍ବାଦର କବଚ

ଏଣୁ ମୁଣ୍ଡରେ ରଖିଛି ଢାଙ୍କି ।।୪।।

ମମତାରେ ରାତି

ଦୋକାନ ପିଣ୍ଢାରେ କଟୁଛି

ମନେ ଅବିଷାଦ ନହିଁ ।

ମମତା ଫେରିବ

ନିଶ୍ଚେ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳେ ହସିବ

ତା ଉଈଂଲେ ତପନ ଭାଇ ।।୫।।

( ରଞ୍ଜନ କୁମାର ଵ୍ରହ୍ମା

ଶିକ୍ଷକ -CRCC, ଚିକିଟୀ ଗଡ଼

9437858788 )